We krijgen een telefoontje van Michel, hij is zijn boot aan het onderhouden en een stuk houten railing met sluitwerk is in de haven gevallen, dat hebben we vaker gehoord, dat verhaal, ook in Dordrecht, lees je hier.
We spreken af om 13:00 uur bij de haven in Dordrecht: de Eerste Haven. Deze ligt aan het Wantij.
Het Wantij is een waterweg in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, ongeveer vanaf de Biesbosch bij de Merwede naar Dordrecht. Dit water deelt het Eiland van Dordrecht in tweeën. Het Wantij dankt zijn naam aan de grote getijverschillen die hier – ondanks de ligging landinwaarts – nog konden plaatsvinden. De Maas en de Waal komen bij Dordrecht vanouds samen, en deze grote rivieren beïnvloeden het peil in het smalle Wantij ingrijpend. Bovendien lag tot de afsluiting van het Haringvliet de Biesbosch in de directe invloed van het Noordzee-getij. Nog steeds is de invloed van getijden merkbaar, in het eerste deel van de Sliedrechtse Biesbosch is het verschil ongeveer zeventig centimeter. De getijdestroom kan tot ongeveer vier kilometer per uur bereiken.
Het Wantij heeft in het verleden vaak als grens gediend , bijvoorbeeld tussen de stad Dordrecht en het ambacht Dubbeldam enerzijds en de heerlijkheid Huis te Merwede anderzijds. Tot 1970 vormde het nog grotendeels nog de grens met het zuidelijk deel van Sliedrecht. Van alle Dordtse stadswijken ligt er slechts één, De Staart, ten noorden van het Wantij.
Als wij aankomen is Michel al druk met zijn boot bezig en hij kan precies aanwijzen waar het onderdeel in het water is gevallen. Het is een relatief licht stuk hout dat net zinkt door het beslag dat erop zit.
We maken een daallijn als referentie en niet veel later ligt Marja in het water. De metaaldetector in de aanslag, zo naar beneden. Via de seinlijn geef ik haar de nodige instructies qua richting om te zoeken, als eerste onder de plek waar het stuk reling is gevallen. Na 5 minuten besluiten we te overleggen: geen zicht, een dikke laag blubber en nog geen reling.
We besluiten om te gaan zoeken met een andere zoektechniek en het zoekgebied groter te maken, net als ik op mijn horloge kijk, Marja ligt inmiddels 10 minuten in het water, krijg ik 2 rukken: ook nu weer kunnen we iemand heel blij maken!
Michel pakt het stuk reling over van Marja en niet veel later staat ook Marja weer op het droge. Natuurlijk maken we nog een foto voor het digitale plakboek!
