We worden gebeld door Margriet, haar gouden ring ligt in een sloot, of we willen komen helpen. Natuurlijk willen we dat!

Margriet heeft een gezellig huis met een mooie tuin, grenzend aan een brede sloot en weiland. Slakken horen niet thuis in haar mooie tuin, dus bij het zien van een slak pakt ze hem op en gooit hem ver weg. Alleen ging het deze keer niet goed. Bij het gooien gaat ook haar ring mee.

De gouden ring land 8 meter verder in de sloot. Ze besluit, heel verstandig, niet zelf te gaan zoeken. De lokale Duikschool kan haar ook niet helpen. Via via komt ze bij ons terecht. En de afspraak is snel gemaakt.

We dachten een klein zoekgebied te krijgen. Maar helaas, het zoekgebied is zo een 12 vierkante meter. Voor een gouden ring is dit echt heel veel. Een uitdaging dus. Maar wij laten ons niet zomaar uit het veld slaan en gaan een uitdaging niet uit de weg.

Vol goede moed beginnen we aan het zoeken. Helaas, geen enkel signaal. We zoeken met een andere methode en stellen de metaaldetector nog gevoeliger af. Dan hebben we een klein signaal. We pakken onze waadschep en pinpointer. Mis. Nog een keer proberen.

En dit keer een luid signaal. En daar ligt hij te glimmen in de schep, de ring van Margriet. Margriet is super blij, de dank is groot. Ook wij zijn blij, een ring vinden is toch altijd speciaal. Wat bijna onmogelijk leek, was toch mogelijk.

We drinken nog even koffie met een zelf gebakken koek erbij. Op naar de volgende duik!

De gouden ring waar hij hoort, om de vinger van Margriet