Ook dit avontuur begint met een WhatsApp bericht op zondag, van Andre:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: telefoon in water oude haven Rotterdam, kreeg jullie gegevens via Jeroen havenmeester!”
Ons telefoon nummer is inmiddels bekend bij Jeroen de havenmeester, we duiken regelmatig in “zijn” haven.
We bellen om een afspraak te maken. De telefoon van zijn partner Astrid is in het water gevallen. Tussen 2 boten in. We zitten met een bomvolle agenda maar spreken af om maandag langs te komen. “Doet de telefoon het dan nog?” een veel gestelde vraag! “Ja, als er geen barsten in het scherm zitten, dat is de kans heel groot dat hij het nog doet!”
Het is niet heel diep in de Oude Haven in Rotterdam, overigens een mooi stukje Rotterdamse historie, dus de telefoon kan wel een nachtje op de bodem blijven liggen.
Een stukje historie:
Na het afdammen van de Rotte door de Middeldam ter hoogte van wat nu de Hoogstraat is, bleef ten zuiden daarvan een stomp van de rivier over met verbinding naar de Maas, omgeven door moerasland. De eerste steiger werd hier omstreeks 1350 aangelegd.
Sinds ca. 1980 is de Oude Haven een uitgaansgebied met cafés en restaurants met terrassen aan het water, vlak bij de kubuswoningen, het Witte Huis en het ernaast gelegen Mariniersmuseum. Ook de Hogeschool Rotterdam heeft een vestiging in de buurt.
De Oudehaven is niet de oudste haven van Rotterdam; dat was feitelijk een steiger in de gracht ten zuiden van de Middeldam. Die gracht bestaat nu nog gedeeltelijk als Steigersgracht, maar heette destijds toepasselijk ‘Steyger’.
Aan de Oude Haven ligt ook de museale scheepshelling Koningspoort. De Oude Haven is aan de westkant verbonden met de Wijnhaven en aan de oostkant met het Haringvliet.
Vandaag spreek ik met Marja af om 9:00 bij Lucky Divers, de koffie staat al klaar als ik aan kom rijden. We vullen nog snel even de flessen en gaan dan richting de Oude Haven. Na 20 minuten rijden inclusief een klein beetje file staan we bij de boot van Astrid.
Ze kan de plek waar de telefoon in het water is gevallen precies aanwijzen. Als Marja haar droogpak aantrekt bouw ik haar setje op. Het is nogal een geklim om bij de boot te komen, dus ik doe haar duikset op mijn rug en klauter naar de plek waar we te water gaan. Daarna overhandig ik Marja de set en hangen we die op haar rug. Niet veel later heeft ze ook haar handschoenen aan, staat de hoofdlamp aan en is ze er klaar voor!
Vinnen aan, een sprong over het randje en zo het water in. We klikken de seinlijn vast en begeven ons naar de plek waar de telefoon in het water is gevallen. Het zicht is 0. Dat weten we uit eerdere duiken in deze haven. Marja heeft de metaaldetector al aangezet en laat haar vest leeg lopen, langzaam zakt ze naar de bodem van de haven.
Astrid en ik staan op haar woonboot geduldig te kijken naar de bellen die we zien, het enige bewijs dat Marja op de bodem ligt.
Ze komt steeds dichterbij de plek die Astrid aangewezen heeft, niet veel later krijg ik 2 rukken op de seinlijn: gevonden! Ik zet snel mijn camera aan, want dit is wel een leuke locatie om te filmen. Niet vele later is Marja boven met de telefoon.
Zodra Marja uit het water is geholpen maken we nog een foto. En terwijl ik uitleg geef over het drogen van de telefoon springt deze aan door aanraking op de knoppen: Astrid heeft tranen in haar ogen.
We drinken nog gezellig een kopje koffie op deze geweldige locatie en vertellen wat we allemaal mee maken tijdens onze duiken, dan is het tijd om op te ruimen en weer naar huis te gaan, we hebben beide nog een drukke agenda!
