We krijgen een email van Floris:
“Goedemiddag,
Mijn telefoon is afgelopen week in het watergevallen in de haven bij Laaksum. Is er een mogelijkheid dat jullie hem kunnen zoeken voor mij? Ik zie graag een reactie tegemoet en een kosten plaatje.
Groet Floris”
We beginnen meteen te zoeken op internet, want waar ligt Laaksum? Het ligt vlakbij Stavoren. Ongeveer 2,5 uur rijden! We spreken af voor dinsdag om 12 uur, zodat wij na de files kunnen gaan rijden en ook (hopelijk) voor de files weer terug zijn.
Om half 10 verzamelen wij bij Lucky Divers in Rotterdam, we vullen nog even de duikfles en stappen vol goede moed in de auto. Halverwege stoppen we de traditionele kop koffie en plaspauze. Ik ben nog herstellende van een longontsteking, dus Marja gaat vandaag het water in.
Onderweg lezen we nog wat over Laaksum.
Haventje van Laaksum
Het haventje van Laaksum wordt ook wel het kleinste vissershaventje van Europa genoemd. Het dorpje telt enkele vissershuisjes, een boerderij en een haventje dat te boek staat als cultuurhistorisch monument. Laaksum telt enkele tientallen inwoners.
Geschiedenis
Laaksum werd in 1325 Laxnum en in 1487 Laexum genoemd. Het dorpje – of buurtschap – geniet bekendheid omdat hier in 1345 een legertje van graaf Willem IV aan land kwam om de Friezen een lesje te leren tijdens de zogenaamde Slag bij Warns.
Rond 1500 wordt er vanuit Laaksum op het vrouwenzand, een toenmalige ondiepte in de Zuiderzee, op bot gevist. En vanaf de 17de eeuw ook op paling. Na de komst van de Afsluitdijk is het zo goed als gedaan met de visserij in Laaksum.
Het dorpje is op zich, vanwege haar fraaie ligging aan de dijk en het IJsselmeer, al een bezienswaardigheid. Hetzelfde geldt voor de visser huisjes en het haventje dat in 1912 werd aangelegd en in 1998 in oude glorie werd hersteld. Bij het haventje staat nog de Hang, het gebouwtje waar vroeger haringen werden gezouten en gerookt. Ook zijn er enkele pekeltonnen teruggeplaatst waarin vroeger de visnetten werden geconserveerd.
Om kwart voor 12 komen we aan bij het haventje en niet veel later is Floris er ook om de plek aan te wijzen waar zijn telefoon in het water is gevallen. Hij was aan het werk in de haven toen de telefoon uit zijn borstzakje viel. In het hoesje zitten heel veel pasjes, waaronder zijn rijbewijs en contant geld.
De wind staat vol op de haven met windkracht 5. Schuimkoppen verzamelen zich in het haventje. Marja gaat er via de zijkant in, al snel ligt de seinlijn klaar en heeft Marja haar droogpak aan. Ik heb haar duikset al opgebouwd en niet veel later staat Marja al in het water. Vinnen aan, duikbril op, Mara is er klaar voor.
Aan de seinlijn zwemt ze boven water naar de plek waar de telefoon moet liggen. De kade is schuin, dus de iPhone van Floris is waarschijnlijk naar beneden gegleden.
Zodra Marja het teken “duiker ok” geeft laat ze de lucht uit haar trimvest lopen en zakt ze langzaam naar beneden. Het is ongeveer 3 meter diep. Normaal gesproken kan ik, als kantwacht, precies zien waar Marja is door de stijgende luchtbellen, maar de golven maken het zicht op Marja haar positie een stuk minder.
Enkele minuten gaan voorbij, 7 om precies te zijn, dan krijg ik een seintje van Marja die nog op de bodem ligt: gevonden!
“Dat is snel” roept Floris, die naast mij staat, naar Marja. Via de schuine kade pakt hij zijn telefoon aan die inmiddels al een paar dagen op de bodem heeft gelegen. We helpen Marja het water uit en binnen een paar minuten staat Marja weer in haar droge kleding. We praten nog even na en vertrekken dan weer naar Rotterdam, 2,5 uur terug met een tevreden gevoel!
We hebben nog een leuke video van de recovery van de telefoon van Floris!
