Deze aanvraag begint met een mailtje van Bas:
“Goedemiddag,
Helaas, mijn telefoon ligt in het water!
Het is in Friesland, hebben jullie daar ook duikers
De plek kan ik vrij nauwkeurig aanwijzen dus er is wel een kans hem te vinden
Ik lees aan het eind van de middag mijn mail weer en hoop dan ook een telefoonnummer te kunnen geven
Vriendelijke groet
Bas”
We antwoorden Bas dat we kunnen helpen en dat afstand ook geen probleem is.
’s Avonds een berichtje op de WhatsApp van Bas:
“Goedeavond,
Vanmiddag heb ik al mail contact gehad.
Net nog even zelf een poging gedaan mijn telefoon boven water te halen. Maar helaas! Dus graag vraag ik hulp van jullie! De locatie kan ik vrij nauwkeurig aangeven. Heb een streepje gezet op de plek waar het gebeurde! Stond op een stijger en bukte! Hoor graag van u!”
We appen nog wat heen en weer en spreken af in Oudega, de telefoon is bij een stormbreker in het water gevallen.
Ondanks dat we op tijd weg rijden zijn we toch iets te laat door wegafsluitingen en files, maar Bas staat ons op te wachten als we aankomen.
Hij kan de plek waar de telefoon is gevallen goed aanwijzen, dus dat wordt een makkie…. Denken we….
Eenmaal in het water hebben we flink last van de damwand, de metaaldetector blijft er op reageren, ondanks dat we staal uit hebben staan krijgen we valse signalen. Het zoeken met een metaaldetector heeft dus geen zin. Er is ook geen zicht, dus we moeten zoeken op de tast.
De volhouder wint en na bijna een uur in het water heeft Marja dan tocht de telefoon te pakken! Na 24 uur in het water moet de telefoon eerst goed drogen voordat Bas deze weer aan kan zetten, maar we hebben inmiddels vernomen dat hij weer aan gaat!
