Terwijl collega Marja op dat moment druk bezig was met een schroef én een speaker in haven De Schapenput (lees dat avontuur hier: duiken naar schroef en speaker), komt er via e-mail een nieuwe oproep binnen. Deze keer uit Leiden.
Annelijn stuurt ons een paniekbericht:
“Mijn dure merk zonnebril op sterkte met een waarde van 800 euro is zojuist in het water gevallen tussen boot en kade in centrum stad. Exacte plek is aan te wijzen. Is dit boven water te krijgen door jullie? Ik hoor heel graag. Alvast bedankt.”
Dat klinkt als een duidelijke opdracht. We bellen, appen, mailen… en na een half uurtje hebben we haar aan de lijn. De plaats delict: de Nieuwe Rijn, recht voor restaurant De Stadthouder, een bekende plek voor ons. We zijn hier al vaker geweest, dus ons duikkompas slaat gelijk uit richting Leiden. Check vooral onze andere Leidse avonturen: duiken in Leiden
De Nieuwe Rijn – waar historie en verloren spullen samenkomen
De Nieuwe Rijn is een zijtak van de Oude Rijn en stroomt dwars door het centrum van Leiden. Ooit een levendige handelsroute, nu vooral geliefd bij toeristen, terrasjes en – je raadt het al – mensen die spullen in het water laten vallen.
Kinderen, een hark en Tom Ford
45 minuten later staan we op de kade. Annelijn is er ook en weet exact te vertellen waar de zonnebril overboord ging. Ze en haar gezelschap hebben zelfs al gezocht met een hark – helaas zonder succes.
We halen de duikspullen uit de auto, plaatsen de trap in het water en zijn nog niet begonnen of we staan middenin een “kinderfeestje”. “Ben jij de duiker?” “Ik heb mijn zwemdiploma!” “Mag ik mee?” De vragen blijven komen terwijl we de set opbouwen. Gelukkig zijn we multitaskers.
Na de gebruikelijke controles springt Jochem het water in. Via de afdaallijn zakt hij af naar de bodem. En dan… binnen één minuut is hij weer boven. In zijn hand: de Tom Ford zonnebril. Alsof het niks was. De omstanders kijken hem aan alsof hij net goud uit het water heeft getoverd – en eerlijk: dat was het ook bijna.
Blije gezichten, natte pakken en mini-fans
Jochem, nog druipend nat, beantwoordt nog wat extra vragen van onze jonge fans, terwijl wij de spullen inpakken. Annelijn is dolblij, en dat maakt onze dag weer goed. Cadeautjes voor de kinderen (ja, die hebben we altijd in deauto liggen) en dan is het écht tijd om naar huis te gaan. Einde van een drukke, warme en dankbare dag.
