Spoorsingel in Heerenveen: moeder duikt vergeefs naar telefoon, maar wij vinden ’m alsnog – werkend en wel!
Na een succesvolle duik in Kampen (dat verhaal lees je hier: link), rijden we door naar Heerenveen. Doel: de Spoorsingel, een gracht in het centrum, vlak bij station en stadshart.
We kregen een eerlijk en ontwapenend bericht van Felicia, alleenstaande moeder:
“Hallo, een brutale vraag misschien… maar wat zijn de kosten? Ik heb mijn telefoon vanmorgen in het water laten vallen. Ben er zelf al ingedoken, helaas zonder resultaat. Mensen verwezen me naar jullie, maar ik ben bang dat ik het niet kan betalen.”
We stellen haar gerust. De kosten vallen reuze mee, en hulp is precies waar wij voor zijn. Felicia heeft er vertrouwen in, dus plannen we de zoektocht. Zelf kan ze er niet bij zijn, maar haar ouders en beste vriendin staan klaar aan de kant om haar te vertegenwoordigen.
Duikspot: de Spoorsingel
De Spoorsingel is niet alleen een mooi stukje water middenin Heerenveen, het is ook historisch. Rond 1868 werd het gebied ontwikkeld als verbinding tussen het station en het stadscentrum. Wat ooit deel uitmaakte van een groot veenmoerasgebied, is nu een woonwijk met fraaie singels en bruggen – én dus ook plek voor verdwaalde telefoons.
Bij aankomst zien we meteen waar het is gebeurd: sporen in het gras, restjes blubber, en zelfs aanwijzingen dat er met een magneet is gezocht. (Pro-tip: dat werkt dus niet bij een Samsung 😅)
Eerst zonder set, daarna met
We beginnen zonder duikset – droogpak aan, metaaldetector mee, en het water in. Wat we vinden? Vooral blikjes, Capri-Sun verpakkingen, en ander zinkend jeugdspul. Maar geen telefoon.
Een paar signalen liggen dieper, dus: duikset opbouwen, op m’n rug het water in, en verder zoeken. Al meer dan een half uur zijn we bezig, en we verbreden het zoekgebied. Dan ineens: Bingo!
Zo’n 40 centimeter diep in de modder: een helder, zuiver signaal. En ja hoor, daar is-ie dan: de telefoon van Felicia. Spiksplinternieuw en – geloof het of niet – nog aan!
Op de brug gejuich van haar ouders en vriendin. Als we Felicia bellen om het nieuws te brengen, is ze zichtbaar ontroerd. Een klein gebaar met grote impact.
We geven nog wat droogtips mee en maken natuurlijk een foto van het moment, als je goed kijkt zie je Felicia ook, ze was er toch een beetje bij!
