De telefoon gaat, het is Bowen: “Eh, ja vraagje, jullie duiken toch naar telefoons enzo?” Ja dat doen we, het is even stil… “Kunnen jullie er ook 2 opduiken?”
Zo begint een nieuwe aanvraag. We hebben vandaag meerdere duiken gepland staan, we beginnen in Haarlem en rijden van daaruit door naar Amsterdam.
Om 15:30 zijn we weer terug in Rotterdam en melden we ons bij watersport vereniging De Kreek.
Watersportvereniging (WSV) De Kreek is gelegen achter het beschermde natuurgebied “Eiland van Brienenoord” in Rotterdam.
Opgericht in 1961, begon het als een kleine vereniging en het is inmiddels uitgegroeid tot een jachthaven met meer dan 130 leden. De haven biedt ligplaatsen in het water en staanplaatsen op de wal voor stalling of winterberging.
Het clubhuis en terras met uitzicht op de Van Brienenoordbrug vormen het hart van de haven, waar saamhorigheid en gezelligheid hoog in het vaandel staan. De vereniging beschikt ook over een portaalkraan en een hydraulische hellingwagen voor bootonderhoud.
Als we voor de poort staan, staan Bowen, zijn vriendin en een goede vriend ons al op te wachten. Bowen vertelt dat hij beide telefoons in zijn jaszak had en de boot van een goede vriend vast wilde leggen, beide telefoons schuiven zo zijn jas uit, het water in.
Hij springt er meteen achteraan, maar hij had niet verwacht dat het water nog zo koud zou zijn. Binnen de kortste keren staat hij weer aan de wal! Hij regels een duikbril en doet nog een tweede poging, maar tevergeefs.
Daarna wordt er nog een trukendoos open getrokken: schepnetten, harken en zelfs magneten, maar het mag niet baten.
Laatste redmiddel: Recovery Divers bellen, daar zijn we!
De heren helpen ons met alle spullen uit de auto te halen, want we moeten een aardig stukje over de steiger lopen. Het water staat relatief laag.
In het zonnetje trekt Marja haar droogpak aan en ik bouw haar setje op. Nieuwsgierige booteigenaren komen kijken en ons voorzien van “tips”.
Ergens in de verte hoor ik iemand zeggen: die ga je nooit vinden en als je ze wel vindt dan doen ze het toch niet meer, gelukkig hebben wij andere ervaringen! 🙂
Een paar minuten later ligt Marja in het water met de metaaldetector, op zoek naar de 2 telefoons. Na 5 minuten komt ze boven, op de aangewezen plek liggen geen telefoons, de bodem is verstoord door het zoeken, dus we maken het zoekgebied groter.
En dan, net als Marja in het nieuwe gebied gaat zoeken: 2 rukjes, de vaste lezers weten het al: gevonden!
Marja heeft de telefoon van Bowen in haar handen: hij staat nog aan, nog 46% batterij, meteen stromen de berichten binnen.
Nu de telefoon van de vriendin van Bowen nog, zij heeft de telefoon in een hoesje zitten met al haar pasjes! Nog geen minuut na de eerste telefoon wordt ook de tweede telefoon gevonden, ook deze staat nog aan!
We maken 2 mensen tegelijkertijd heel gelukkig! Dat is waar we het voor doen.
In het zonnetje maken we nog wat foto’s voor het plakboek en gaan dan terug naar Lucky Divers, flessen vullen want die zijn na een dag duiken wel leeg!
