Het is mooi weer en de aanvragen schieten ons om de oren, soms is het lastig bijhouden, telefoontjes, whatsapp, email, dm berichten via TikTok, Insta en Facabook. We krijgen een aanvraag binnen via de WhatsApp:
“Goedendag,
Gisteren ben ik mijn bril in de Brouwersvaart in Haarlem kwijtgeraakt. De locatie kan ik vrij nauwkeurig aangeven. De bril zit in een brillenkoker.
Mijn vragen zijn o.a. wat de kosten zijn…?
Naam: Mart Jan
Belangrijkste vraag is natuurlijk of jullie mij kunnen en willen helpen.”
We antwoorden zoals altijd snel en appen heen en weer.
Al snel komt het besluit van Mart Jan om de telefoon op te laten duiken en we maken een afspraak om de bril op te duiken.
We rijden naar Haarlem, naar de Brouwersvaart.
De Brouwersvaart, die voorheen bekend stond als de Rampenvaart, is een kanaal in de stad Haarlem. De Brouwersvaart ontleent zijn huidige naam (net als de Brouwerskolk) aan het gebruik van het water door de vele bierbrouwers die de stad Haarlem in vroeger eeuwen rijk was.
Brouwers moesten hun water in principe met schuiten uit de Brouwersvaart of de Houtvaart, destijds Ruyckebiervaart halen. Het was goedkoper om het water uit het Spaarne te gebruiken, maar dit water was gevoeliger voor de instroom van brak water uit het IJ, wat tot een slechte kwaliteit bier kon leiden.
Ook de texielblekerijen, die in de tweede helft van de 16e eeuw waren gesticht door Vlaamse immigranten, gebruikten het water uit de Brouwersvaart. Om de kwaliteit van het bier niet in gevaar te brengen, was bepaald dat zij hun afvalwater niet in de vaart mochten laten uitstromen. Nadat de brouwers enkele blekers hadden aangeklaagd omdat zij tóch hun afvalwater in de vaart zouden hebben laten stromen, werd in 1584 door de stad bepaald dat de blekerijen aan de Brouwersvaart moesten vertrekken, en dat ten zuiden van de Zijlweg geen blekerijen meer zouden worden toegestaan. Ook het roten van vlas werd ten zuiden van de Zijlweg verboden.
Een mooie vaart met veel historie. Mart Jan vertelt dat hij bij het inladen van de boot de brillenkoker in de boot gooide, deze stuiterde op een kussen en wipte zo de boot uit. De brillenkoker dreef een paar meter weg voordat hij naar de bodem zonk, hij was niet op tijd om de brillenkoker te pakken, wat een pech.
Uit ervaring weten we dat brillenkokers een flink stuk kunnen afdrijven voordat ze de bodem raken, maar we gaan een poging wagen. Eenmaal in het water zakt Marja snel naar de bodem, naar de plek waar de brillenkoker voor het laatst gezien is, hij ligt bijna op de plek waar hij gezonken is, wat een mazzel!
Mart Jan kan het allemaal weer scherp zien en helpt mee met opruimen, dat wordt zeker gewaardeerd, hij blij, wij blij, op naar de volgende aanvraag!