Actie in Antwerpen: duiken naar telefoon

De haven van Antwerpen: eeuwenlang het kloppende hart van de internationale handel, waar schepen van over de hele wereld aanmeren met ladingen vol verhalen. En dit keer speelt het toneel zich af tussen containers, kranen en een vrachtschip van 85 meter lang – de Noorderlicht.

We krijgen een WhatsApp van Leon, via de telefoon van zijn vrouw, Ineke. Hun eigen telefoon ligt namelijk… tussen wal en schip. Ze liggen met hun enorme vrachtschip in de haven van Antwerpen, net klaar met lossen, als het misgaat. De telefoon glipt uit handen en verdwijnt in het zoute water. “We vertrekken morgen al,” laat Leon weten, “dus als jullie kunnen komen… graag een beetje snel!”

Team app aan, duikers bellen – en niet veel later rijden we richting België. We duiken tegenwoordig steeds vaker in België. Het klinkt als een flinke rit, maar of we nu van Rotterdam naar Amsterdam rijden of naar Antwerpen – qua tijd maakt het nauwelijks verschil.

Eenmaal aangekomen blijkt zelfs Google Maps een beetje verdwaald in de wirwar van havenwegen. Uiteindelijk vinden we de juiste kade, maar er staat een stevig hek voor onze neus. Geen probleem voor Leon. “Gewoon even flink rukken,” zegt hij – en met één ferme zwiep springt de magneetsluiting open. Binnen no-time staan we keurig geparkeerd op de kade.

De kade is hoog, zeker vier meter boven het water, maar gelukkig zijn er kadetrappen. We leggen alles netjes klaar: de communicatielijn, de afdaallijn, extra lood (want ja, zout water drijft wat meer), en we zorgen dat het schip niet kan starten. Jochem trekt zijn droogpak aan – tijd om te duiken.

Leon en Ineke staan gespannen toe te kijken. Het is een bijzonder gezicht, zo’n professioneel duikteam in actie tussen de industriële geluiden van de Antwerpse haven. Met een strakke commando-sprong ligt Jochem in het water. Na de laatste controles daalt hij af.

Slechts een paar minuten later komt hij alweer boven. Via de communicatielijn weten wij al wat er speelt – de telefoon is gevonden! Leon denkt echter dat er iets mis is, juist omdat het zo snel gaat. Maar nee hoor: Jochem komt boven met de iPhone in zijn hand. En ja, hij doet het nog!

De opluchting en blijdschap op de kade zijn groot. “Niet te geloven dat hij nog werkt,” zegt Leon lachend. De stemming zit er goed in – er wordt koffie gehaald, en zelfs de frituur gaat aan. Van reddingsduik tot frikandellenfeest, het hoort er allemaal bij.

Met volle magen en brede grijnzen rijden we later die avond terug naar Nederland. Antwerpen, je was fantastisch. Of beter gezegd: Leon en Ineke, jullie waren fantastisch.