Telefoon te water bij de Wonderbrug? Recovery Divers duiken Sneek in!
Na een succesvolle missie in Arnhem (lees dat verhaal hier), rijden we meteen door naar het noorden. Sneek roept – letterlijk, want er ligt een telefoon in het water. Hij is tussen de treden van de Wonderbrug gegleden.
Een wonderlijke brug
De Wonderbrug ligt midden in het centrum van Sneek, een stad beroemd om zijn Sneekweek – het grootste zeilevenement op binnenwater in Europa. De Wonderbrug zelf is een houten ophaalbrug over de gracht, vlak bij de Waterpoort, het iconische poortgebouw van de stad. Niet alleen een toeristentrekker, maar ook – blijkbaar – een plek waar telefoons verdwijnen.
Sneekweek: drukte, verkeersregelaars en verdwijntrucs
We hebben contact met Saskia, de eigenaar van de verdronken telefoon, en plannen onze aankomst. Maar ja, het is Sneekweek: parkeren? Succes ermee. Gelukkig stuurt ze een pinpoint, maar daar aangekomen… geen Saskia. Nog een poging dan. Nieuwe locatie. Maar ook die is mis. Verkeersregelaars blokkeren de route.
Geen paniek. We spreken af bij de kerk – dat lukt wél – en rijden samen door naar de brug. De verkeersregelaar ziet onze missie en knijpt een oogje dicht. Sommige helden hebben geen cape maar een oranje vest!
“Hoe wist jij dat?”
Saskia voelt zich wat ongemakkelijk. Ze wist niet goed wat ze met de situatie aan moest. Gelukkig kwamen haar kinderen met het verlossende idee: “Even googelen. Recovery Divers bellen.”
Als we ter plaatse de situatie bekijken zegt Marja: “Trap niet nodig, die zit aan de overkant.”
Saskia kijkt verbaasd:
“Hoe weet jij dat? Ik als inwoner van Sneek wist dat niet.”
Wij wel. Want: we zijn hier eerder geweest! Toen dook Jochem naar een drone (dat verhaal lees je hier).
Duiken maar!
We leggen alles klaar. De houten Wonderbrug wordt in het water ondersteund door een muur met dikke houten palen. Ideaal voor een veilige duik. Marja gaat te water, metaaldetector mee, want de bodem ligt vol stenen en puin. Gelukkig: na een paar minuten krijgt ze een mooi signaal.
Bingo! De telefoon is gevonden.
Bij bovenkomst roepen de kinderen enthousiast:
“Mam! Ze heeft ‘m!”
Saskia staat met grote ogen aan de kant – dit had ze niet zo snel verwacht.
We geven nog een droog advies (in alle opzichten), nemen afscheid, bedanken de verkeersregelaars vriendelijk en rijden Sneek weer uit. Op naar het volgende avontuur, want we zijn nog niet klaar….
