Dit verhaal begint bij een email van Tony:
“Beste mensen van Recovery Divers, Twee weken geleden is om een onverklaarbare reden mijn schroef van mijn zeilboot (Dehler 38SQ) af “gevallen” terwijl ik aan de steiger lag te wachten voor de Grevelingensluis in Zeeland. Ondertussen is de boot terug gezeild en heeft hij nu een leenschroef, maar ik zou graag weer mijn eigen schroef vinden.
Het voordeel is dat ik vrij nauwkeurig weet waar de schroef eraf is gegaan. Het is daar 5,5 meter diep, maar ik weet niet hoeveel modder er op de bodem ligt. Het is een schroef van brons, dus niet magnetisch.
Mijn vraag is of jullie zouden kunnen zoeken naar mijn schroef en wat dan de kosten zouden zijn.
Ik hoor graag van jullie.
Met vriendelijk groet, Tony”
We mailen terug en niet veel later bellen we om een afspraak te maken. We moeten wat vergunningen en toestemmingen regelen bij Rijkswaterstaat, want je kan natuurlijk niet zomaar duiken bij de Grevelingensluis.
De Grevelingensluis is de schutsluis in de Grevelingendam bij Bruinisse. De sluis verbindt het Grevelingenmeer met de Krammer. Het ontstaan van de sluis is een gevolg van de aanleg van de Grevelingendam. In de dam was een schutsluis voor de scheepvaart nodig. De bouw werd in april 1958 aanbesteed, en op 18 juni 1962 werd de sluis voor het scheepvaartverkeer opengesteld.
De sluis is 139 meter lang, waarvan bij vloed maar 125 m kan worden gebruikt. Het verschil wordt veroorzaakt door de brug, die over de 16 m brede kolk ligt en waaronder bij vloed geen schip mag liggen. De drempeldiepte is −5,3 m NAP. Bediening van de sluis en de bruggen wordt op afstand gedaan vanuit de Nautische Centrale Neeltje Jans.
Wanneer het windkracht 7 Beaufort of meer is, worden de bruggen niet bediend. Het is vandaag windkracht 5 maar door werkzaamheden is de sluis alsnog gestremd.
We hebben om 10 uur afgesproken en we zijn allemaal op tijd aanwezig. Tony kan precies aanwijzen waar hij erachter kwam dat hij geen schroef meer had, dat wil nog niet zeggen dat de schroef daar er af gevallen is en als hij er daar af geslagen is kan hij een stuk verderop liggen.
Marja is nog verkouden, dus ik ga het water in. In een slagregen kleden we ons om, bouwen we de duiksets op en maken we ons gereed voor de duik. We zijn beide al nat voordat er gedoken is.
We lopen over de steiger en maken ons klaar. Een laatste controle, seinlijn uitrollen en dan kan ik het water in. Het water is 9 graden en ik zie aan de oppervlakte een boel kwallen, ik zal je jullie voor zijn: de grootste komt er aan en springt er met een commando sprong in.
Het water is helder en ik besluit eerst een rondje te doen op zicht, we weten dat er een harde bodem is en dat de schroef niet ver weg kan zakken. Eenmaal op de bodem, op bijna 6 meter diepte zie ik een paar krabben, die stil blijven zitten in mijn licht. Ik maak een rondje om de afdaallijn, ik heb goed zicht, een meter of 2 naar links en ook naar rechts. Al snel, vlakbij de aangewezen plek zie ik de schroef liggen.
Pakken en naar boven, waar ze in de volle wind om mij staan te wachten op de stijger. In 2 minuten en 20 seconden is de schroef weer boven water! Opruimen en omkleden want het is heel koud, maar eerst maken we nog een foto.
Daarna rijden we door naar StartDuiken, voor warme koffie en om de flessen te vullen met perslucht.
