Zoals zo vaak begint ons avontuur met een “ping” van WhatsApp. Dit keer is het Arjen:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig:
Ik heb afgelopen weekend een groot naaldlager (van een lier) van boord laten vallen in de haven van Bruinisse, naast de boot.
Ik dacht helaas, dat wordt een nieuwe, maar die zijn niet meer leverbaar😢”
Gelukkig hebben wij nog een gaatje in de agenda. De volgende ochtend om 09:00 staan wij in Jachthaven Bruinisse, klaar om te duiken.
De plek kennen we, een paar maanden terug doken we hier ook al op zoek naar een schroef (dat verhaal lees je hier). We hopen stiekem op net zo’n succesvolle missie, maar dan met een lager in de hoofdrol, beter weer en warmer water.
Als we aankomen straalt de zon alsof hij zélf zin heeft in een duik. De zeilboot van Arjen ligt mooi vooraan, dus geen gesjouw vandaag. Arjen wijst de plek aan: aan bakboord, achterkant van het schip. “Zwaar ding, moet zo gevonden zijn,” denk ik optimistisch.
Duikset klaar, lamp onder de steiger als orentantie, droogpak aan en hup — het water in. Onder het motto “zo weer op het droge” daal ik af.
🦀 Krabben, garnalen en… een leesbril?
Het zicht is goed, dat is het mooie van zout water. Op de bodem wordt ik begroet door wat krabben, een nieuwsgierig garnaaltje en oesters. Snel klappen ze dicht als ik in de buurt kom, dat snap ik wel.
Ik speur de bodem af zonder te woelen, want ik wil geen modderige soep van mijn zoekgebied maken. Rondje links, rondje rechts, steeds groter. Maar geen lager. Wel een leesbril. Handig… maar daar kun je niet mee zeilen.
Na 40 minuten begint de gedachte te knagen: hoe kan zo’n ding nou verdwenen zijn? Toch maar weer verder kammen. En ja hoor, 6 meter van de plek waar hij gevallen is, piept er een klein randje metaal boven de modder uit. Gevonden!
☕️ Koffie & opluchting
Terug boven water maak ik Arjen blij. “Hij is terecht!” klinkt het opgelucht. Er wordt direct naar huis gebeld: “Schat, we kunnen weer zeilen!” Beide stralen. Als dank volgt een heerlijke kop koffie in de zon, tussen zeilboten. Niets zo lekker als nagenieten van een geslaagde duik.
En dat naaldlager? Dat krijgt vast nooit meer de kans om te ontsnappen…
