Dit avontuur begint met een email:

“My partner had to use his phone as the gps race tracker for his rowing race yesterday and it fell into the canal when he tipped out of his boat.
We were wondering if you had anyone that could help us search for a phone hunt near Hillegom Zuid Holland? We have the rough co-ordinates of the phone location, swell direction and some photos of where it happened. Would love to hear if this is possible/what it involves?
Met vriendelijk groet,
Jovaan and Sep”

Klinkt als een mooie uitdaging! Sep deed mee aan de Ringvaart Regatta, een roeiwedstrijd van 100 kilometer. Op de Hillegommerdijk krijgt hij last van de wind en valt hij om.

We krijgen van Jovaan een mooie tekening met wie waar stond en waar de boot om gevallen is:

De tekening met uitleg

Hier kunnen we wel wat mee!

Vandaag staan we op de Hillegommerdijk, al om 09:00 uur, een half uur te vroeg. We staan met de aut’s in de berm maar krijgen van de landeigenaar toestemming om de auto’s in het weiland te zetten.

Als we onze duikset aan het opbouwen zijn komen Sep en Jovaan ook aangereden. Jovaan kan precies aanwijzen waar de telefoon in het water is gevallen, dat maakt het zoeken een stuk makkelijker.

Als ik mijn droogpak aan heb staat de trap al in het water en ligt alles klaar. Nadat Marja heeft geholpen met de duikset op mijn rug te tillen zijn we er klaar voor. Van het trappetje af, vinnen aan en een laatste check!

Niet veel later lig ik midden op de vaart en daal ik af om het eerste baantje te duiken. We maken banen van een halve meter, zodat we niets over slaan. Eigenlijk ligt er meer op de bodem dan ik verwacht, ik krijg behoorlijk veel signalen, van klein tot groot met de metaaldetector. De meeste kan ik overslaan op basis van het signaal, een aantal moet ik wat beter onderzoeken.

De eerste baan vind ik geen telefoon, ook niet zo heel vreemd, we zijn een paar meter meer naar links begonnen dan aangegeven. Het zicht is beroerd, ik zie zelfs de lichtstraal van mijn hoofdlamp niet.

Baan na baan zoeken we de vaart af. Inmiddels zijn we 6 banen van ieder 15 meter verder, nog geen telefoon. Als ik boven kom bij de 6de baan zwem ik op mijn rug weer richting het midden om de volgende baan te gaan zoeken, we moeten nu in de buurt zijn. Het water is niet heel koud.

Voor de 7de keer laat ik mijn inflator leeg lopen om de nieuwe baan af te zoeken. Een mooi strak signaal: de telefoon van Sep!

Nadat ik Marja via de seinlijn heb geïnformeerd dat ik de telefoon heb gevonden maak ik mijn opstijging, wat een enthousiasme als ze zien dat ik de telefoon heb! Daar doen we het voor.

Natuurlijk maken we ook nog een foto voor het archief en nemen we afscheid.