Dit keer geen WhatsApp bericht maar een email, een email van Mariana:
“Hello Diver,
I just read the news that you found an iphone in the canal, published 2 hours ago.
This afternoon I dropped my iphone in the canal. I live in a boat, I know exactly where it fell.
Would you be able to find it for me? I’m near Central Station in Amsterdam.
Many many thanks in advance.
Mariana”
We mailen heen en weer voor de exacte locatie en regelen een vergunning om te mogen duiken in de Waalseilandgracht.
De gracht is genoemd naar het ten noordoosten ervan gelegen Waalseiland dat in 1644 door demping ontstond. De Waalseilandsgracht maakte tot de 19e eeuw deel uit van de haven van Amsterdam. Weet je wat dat betekent? Heel veel rotzooi op de bodem!
Vandaag heb ik met Marja afgesproken bij Lucky Divers in Rotterdam. We spreken er vaker af omdat Marja er werkt, maar dit keer is het ook een “moetje” want de perslucht flessen zijn door de vele duiken de afgelopen dagen aardig leeg!
Ondanks dat er bij Lucky Divers altijd goede koffie is slaan we deze dit keer over, het is duidelijk dat Marja vandaag al genoeg koffie op haar gemak heeft gedronken, wat een gezelligheid!
Niet veel later rijden we naar Amsterdam, nou ja, rijden…. Het is enorm druk op de weg en we rijden van file naar file. Na anderhalf uur zijn we dan eindelijk op de plek van bestemming. Als we aan komen lopen met onze spullen zwaait de deur van de woonboot al open, niet voor ons, maar zoonlief moet naar school en vertrekt op het moment dat wij aankomen.
Mariana heeft een geweldig uitzicht vanaf haar woonboot. Voor haar woonboot heef ze een groot drijvend terras. Ze legt haar telefoon in de vensterbank van het keukenraam en voordat ze het weet valt de telefoon in het water, net naast het drijvende terras.
Ze proberen vanalles, duikbrillen worden opgezocht, schepnetten, maar de telefoon komt er niet uit! Mariana is druk bezig met haar PhD en heeft heel veel onuitgewerkte interviews op de telefoon staan, natuurlijk staan precies deze belangrijke interviews niet in de back-up, dat zal je altijd zien!
Gelukkig kan een iPhone tegen een stootje, dus als wij hem vinden kan Mariana weer verder! Marja trekt haar droogpak aan en ik bouw ondertussen haar duikset op. Zoals altijd zijn we tegelijk klaar. We doen een buddycheck en Marja springt in het water. De lampen staan aan, de boei ligt al in het water, we klikken de seinlijn vast en dan zijn we er klaar voor.
Al snel ligt Marja onder water, op zoek naar de telefoon. Ze ligt lang op 1 plek, ze heeft, zoals we al voorspelden, heel veel signalen. Een bieropener, mesje, blikjes, ze komt vanalles tegen.
Mariana staat ondertussen gespannen te kijken. Binnen de kortste keren krijg ik een seintje van Marja: gevonden!
Mariana kan weer verder met haar onderzoek en interviews. We geven haar goede instructies om de telefoon te drogen, niet veel later zitten we in de auto, onderweg naar Leiden, voor nog een telefoon!
