Dit verhaal begint met een aanvraag via de email:
“Vorige week zaterdag op een dronken avond een vijver in gesprongen in IJsselmuiden, band van horloge is van de pols geknapt en hij is verloren gegaan in het water. Heb nog even gezocht, volgende dag weer gezocht en daarna nog een keer met een metaaldetector geprobeerd (niet als experts, normaal wordt die voor op land gebruikt). Niet meer gevonden, had het eigenlijk opgegeven maar merk toch dat ik baal, het horloge is duur en heeft nog wat emotionele waarde.
Ik weet nog precies waar ik erin ben gesprongen maar ging met een redelijke snelheid dus weet niet precies waar ik ben geland en hij kan een stukje door gegaan zijn, maar weet dus redelijk precies waar die zou kunnen liggen. Het is een meter diep ongeveer, dus net te diep om op de knieën met hoofd boven water de grond te kunnen voelen met de handen. Ligt ook op veel plekken zeker 20 a 30 cm laag drap met planten en modder en de grond is ook vrij zacht dus kans is al aardig dat hij inmiddels vertrapt een stukje onder de grond ligt. Nou vroeg ik me af of dit iets is waar jullie bij kunnen helpen en of jullie hier uit ervaring nog een beetje kans in zien om te vinden, en of dit nog de poging waard kan zijn qua kosten nadat die zo lang onderwater ligt.
Ik hoor het graag,
Met vriendelijke groet, Elias”
En duidelijk verhaal, leuk om terug te vinden. We sturen een mail en dan is het stil, voor een paar dagen, onze mail zat in de spam box dus het duurde even voordat Elias ons antwoord ziet, maar daarna is een afspraak snel gemaakt.
IJsselmuiden ligt in de buurt van Kampen, een aardig stukje rijden, dus om 6:00 gaat de wekker, want we hebben om 09:00 afgesproken. Wij zijn mooi op tijd en Elias ook. Hij laat de plek zien waar hij erin is gesprongen en zelfs de hoek weet hij, eigenlijke een hele makkelijke aanvraag, ware het niet dat ze zelf al gezocht hebben en het horloge diep de veenlaag in gedrukt kunnen hebben.
Ik besluit het eerst te proberen zonder duikset, alleen in mijn droogpak, met metaaldetector. Een paar minuten later sta ik in het water, systematisch zoeken, de metaaldetector staat helemaal open, ik hoor ieder stukje, beginnend met een stukje blik, daarna een treklipje en een stukje vislood. Hoe verder ik van de kant kom hoe dieper het wordt en hoe minder rotzooi er op de bodem ligt.
Net als ik aan het bedenken ben dat ik mijn duikset ga halen heb ik nog een signaal, een “rommelte”, geen strak signaal maar een horloge bevat meestal meerdere metalen dus het zou het horloge kunnen zijn. Het object ligt niet onder mijn schotel, maar in de veenlaag. Als ik met mijn hand voel, voel ik afdruk van een voetstap. Ik pak mijn pinpointer erbij (een kleine hand metaaldetector, die gevoeliger is) en al snel heb ik het object gevonden. Mijn vingers en arm helemaal uitgestrekt, mijn hoofd een beetje in het water en ik kan er net bij: een horloge in mijn handen.
Als ik het horloge boven water haal staat Elias te springen, dit had hij wel gehoopt maar niet verwacht! Deze reacties, dat is wat het leuk maakt om te duiken en zoeken voor Recovery Divers!
Gelukkig doet het horloge het nog, een reinigingsbeurt en een nieuw onderdeel van de band en hij kan weer gedragen worden.
