We staan net in Amsterdam als we een telefoontje krijgen van Tommy van Private Boat Tours.

Hij was vannacht zijn boot aan het wassen toen 1 van de navigatielampen in het water viel. Het glas van deze lampen is uniek en ze worden niet meer gemaakt.

Het glazen onderdeel is van de Ivresse. De Ivresse is een salonboot gebouwd in Slikkerveer door de werf Dubbelman in 1913.

De boot komt dus net als ons uit de omgeving van Rotterdam en heeft veel op de Biesbosch gevaren.

Na enkele decennia op de kant te hebben gestaan is de Ivresse bij Private Boat Tours terecht gekomen, waar ze na een uitgebreide restauratie in 2008 weer te water is gelaten en nu vooral vaartjes verzorgd op de grachten in Amsterdam. Een mooi stukje historie. Als je eens mee wilt met deze, of een andere boot, kijk dan zeker eens op hun website. Het verhaal gaat door onder de foto.

Aan het begin van de middag staan we aan de steiger. De Ivresse ligt er niet meer maar Tommy kan ons wel foto’s laten zien van de lamp. Hij heeft gemarkeerd waar de lamp aan de andere kant zit en de boot is 2,40 meter breed, we hebben dus een best exacte plek waar het glas moet liggen.

We halen de spullen uit de auto, slepen deze de trap af en staan al weer snel op de steiger aan de Oudeschans.

In 1512 vielen Gelderse troepen de stad aan en plunderden de Lastage, het industriegebied met scheepswerven dat aan oostelijke zijde buiten de stad lag. Tussen 1515 en 1518 groef men een arm van de Amstel uit (de Zwanenburgwal) tot de Nieuwe Gracht (zoals de Oudeschans oorspronkelijk heette). Dit werd de verdedigingsgracht aan de oostzijde van de stad. Met de vrijgekomen aarde wierp men een verdedigingswal op, waarop men een houten palissade plaatste. Als deel van dit verdedigingswerk (of: schans) bouwde men in 1516 de Montelbaanstoren.

Eind 16e eeuw, tijdens de zogenaamde Tweede Uitleg, legde men ten zuidoosten van de Nieuwe Gracht drie eilanden aan; Uilenburg, Marken (later Valkenburg genoemd) en Rapenburg. Toen er, ter verdediging tegen de Spanjaarden een nieuwe stadsmuur verrees die ook de nieuwe eilanden omvatte, verloren de Nieuwe Gracht en de (oude) schans de verdedigende functie. In die tijd kwamen de eerste Duitse joden naar Amsterdam en zij vestigden zich op en rond de Oudeschans.

In 1602 werd de Sint Antoniesdijk aan de zuidzijde van de Oudeschans open gegraven en de Sint Antoniesluis aangelegd, zodat schepen via de Zwanenburgwal naar de Amstel konden varen.

Aan het ‘s-Gravenhekje, waar de Oudeschans in het Oosterdok uitmondt, staat het West-Indisch Pakhuis. Het in 1642 gebouwde monumentale complex was tussen 1646 en 1674 het hoofdkwartier van de West-Indische Compagnie.

In 1833 kreeg de Oudeschans na een gerucht dat er spoken gezien waren de bijnaam spokenkade.

Dat gaan we onderzoeken! Marja trekt haar droogpak aan en ondertussen bouw ik de duikset op. Er is aan de steiger zelfs een zwemtrap. Tommy zorgt voor de duikvlag, check, we kunnen het water in. Erin doen we met een commandosprong, een grote stap vooruit alsof er nog grond onder je voeten is. Plons, ik sta net iets te dichtbij en voel de frisse waterdruppels op mijn armen.

Marja zwemt naar het punt waar het glas moet liggen en daalt af. Af en toe zie ik wat bubbels naar boven komen. Onder water spookt het niet, maar het ligt wel helemaal vol met glaswerk. Marja moet op de tast zoeken en voelt met haar handen over de bodem. Glazen, bierflesjes en nog meer bierflesjes.

Na 5 minuten krijg ik een seintje: gevonden.

Tommy komt al aanlopen als Marja begint aan haar opstijging, helemaal blij! Een stukje geschiedenis gered!

En natuurlijk maken we ook nog een foto!