We krijgen een mailtje van Bas:
“Ik heb mijn telefoon laten vallen in het water in de haven onder mijn boot op de Bickerswerf in Amsterdam.
Zelf probeert maar toch heel diep kunnen jullie helpen? dank is groot Bas
graag mail want telefoon is in het water!”
We mailen Bas meteen terug maar het duurt even voordat we antwoord krijgen. Geen probleem, wij hebben de tijd en Bas ook, want de telefoon is waterdicht, het is een gloednieuwe iPhone.
Vandaag hebben we meerdere duiken in de agenda staan en we rijden van Rotterdam naar Amsterdam, naar Zwolle en via Amsterdam weer naar Rotterdam.
Bas werkt op loopafstand van de Bickerswerf en we spreken bij zijn werk af, we kunnen daar namelijk makkelijk parkeren. Als we aan komen rijden staat Bas ons bij de slagboom al op te wachten. Net als we uit stappen begint het te regenen, zal je net zien.
Vanaf de parkeerplaats lopen we naar de haven met onze spullen, de haven ligt aan het Westerdok.
Het Westerdok ontstond in 1832 toen door aanleg van de Westerdoksdam en Westerdokseiland dit deel van het IJ werd afgescheiden en daardoor ook geen eb en vloed meer kende in het toen nog in open verbinding met de Zuiderzee staande IJ.
Aan de westzijde ontstond zo de omsloten watervlakte die nu Westerdok heet. Aan de oostkant ontstond op soortgelijke wijze het Oosterdok.
Het Westerdok wordt aan de zuidzijde begrensd door de spoorlijn vanaf het Centraal Station richting Singelgracht en wordt aan de westzijde begrensd door het Bickerseiland (Westelijke Eilanden). Het water van het Westerdok heeft tegenwoordig onder andere de functie van jachthavens.
We staan al snel naast de boot van Bas, hij kan precies aanwijzen waar zijn telefoon in het water is gevallen tijdens het afdekken van zijn boot. Een vriend van Bas werkt bij Flagship en al snel heeft hij ons nummer.
In de stromende regen bouwt Marja mijn set op en ik trek mijn droogpak aan. Niet veel later lig ik in het water naast de boot van Bas.
Ik laat het lucht uit mijn trimvest lopen en al snel lig ik op de bodem van de haven, het is een meter of 3 diep. Het eerste signaal is een blikje, dan kom ik een metalen buis tegen en niet veel later heb ik de telefoon van Bas in mijn handen. Binnen 3 minuten ben ik weer boven met de telefoon en de pasjes in het hoesje.
Dit was de laatste duik van vandaag, na 480 kilometer zijn we moe maar voldaan we hebben weer veel mensen heel gelukkig gemaakt, het weekend kan beginnen!
