Vanochtend kregen we contact met de eigenaar én kapitein van een binnenvaartschip. Hij vermoedde problemen met zijn schroef en wilde graag zekerheid voordat hij zijn reis vervolgde. Tijd is tenslotte geld op het water. Het schip lag eerst nog in de buurt van Lemmer en moest uiteindelijk door naar Groningen.

We belden even heen en weer en spraken af dat hij tijdens zijn reis een geschikte plek zou doorgeven. Onze enige voorwaarde: we moeten met de auto’s in de buurt kunnen komen. Ondertussen gingen wij alvast richting Lemmer, alsof we een verrassingsdate hadden met een schip. Halverwege kregen we de locatie door: tussen Wârd en Suwâld. Mooie omgeving, veel geschiedenis en water dat uitnodigt tot… nou ja, duiken.

Eenmaal aangekomen ontmoeten we Thomas, ons aanspreekpartner aan boord. De kapitein was even elders bezig, maar Thomas wist ons precies te vertellen waar we moesten kijken. We stemden nog één ding goed af: alles uit aan boord. Geen draaiende schroeven, geen bubbels, geen verrassingen. Borden en waarschuwingen worden opgehangen.

Terug bij de auto’s: pakken klaarmaken. Check. Lucht checken. Check. Veiligheidslijn. Dubbelcheck.
Dan vanaf de walkant het water in. Een rustige zwemslag richting het schip en met de hand langs het staal om aan te haken.

Onder de boot bleek het aardedonker. Zelfs voor onze begrippen. Dus nog één keer naar boven om een lamp te pakken.

Met licht was het duidelijk: