IPhone 12 in Amsterdam
Laten we bij het begin beginnen.
Recovery Divers zoekt bijna iedere dag naar verloren objecten en als we niet hoeven te duiken dan…… Gaan we duiken.
Nog meer duiken? Ja, want we willen regelmatig andere instellingen, machines en andere apparatuur testen en dat doen we niet tijdens het zoeken met 0 zicht.
Zo lagen we vorige week in een plas in Leiden en vonden we een Apple Watch, hier komt nog een blog over, maar: we konden de eigenaresse achterhalen.
Helemaal enthousiast vertelt ze op het werk dat wij contact met haar hadden opgenomen, haar collega neemt meteen contact met ons op, daar begint dit avontuur met een WhatsApp bericht op maandag:
“Hi goedemorgen, ik heb uw nummer van internet na een verhaal van mijn collega over haar opgedoken Apple Watch. Na dit verhaal gehoord te hebben wil ik graag iets laten opduiken. Het gaat om een telefoon van een vriendin die inmiddels 1,5 jaar geleden ongeveer in het water is gevallen (in een meertje, dus zonder stroming) en ik wil deze voor haar laten opduiken om het als cadeau voor haar verjaardag te geven (ik weet dat de telefoon waarschijnlijk niet meer werkt, maar het lijkt me leuk als cadeau). Is dit mogelijk? Ik hoor graag van u!
Groetjes Amer”
We bellen even met Amer, regelen alle papieren om te mogen duiken in Amsterdam en een dag later zitten we al in de auto naar Amsterdam.
Als we aankomen staat Amer ons al op te wachten, met een dame naast zich, blinddoek om, ah, 1 + 1 = 3, dit is de eigenaresse van de telefoon, ze mag een stukje mee door het park, blinddoek om, vogeltjes fluiten: “Wat gaan we doen? – Ik hoor nog meer mensen…”
Blinddoek af en Awaz krijgt te horen wat er gaat gebeuren en wie wij zijn. Als we bij de steiger aankomen kan ze “precies” aanwijzen waar de telefoon het water in is gegaan.
Vandaag mag Dave een nat pak halen, Jochem is kantwacht. We nemen de duik en risico’s door, schatten de risico’s in (veiligheid staat nog steeds voorop) en gaan alles opbouwen en klaarzetten.
Geen makkelijke klus, de telefoon ligt onder de steiger en er is niet heel veel ruimte, boei in het water, metaaldetector aan en koppie onder. De geur van modder en bagger komt ons al tegemoet, een boel bubbels en dat niet alleen maar uitgeademde lucht van Dave, lekker fris.
De tijd verstrijkt en we krijgen een flinke herfstbui over ons heen. Een paar gezellige toevallige passanten komen een praatje maken, want je ziet niet zo vaak een duiker in Amsterdam Noord.
Na 10 minuten komt Dave boven met een telefoon, onder water geen zicht na het aanraken van de bodem, anders had hij al gezien dat het niet de juiste telefoon was!
Terug naar beneden, begin maar helemaal opnieuw! Na 10 minuten, volgens afspraak boven: geen telefoon! Maar….. Hij kan niet weg zijn, dus overleg en zoekgebied iets groter maken.
Dat hadden we eerder moeten doen, 3 minuten later komt Dave boven met de juiste telefoon.
Geen vocht achter de camera, met een beetje mazzel wordt dit niet alleen een trofee maar doet hij het ook nog!
Awaz en Amer, jullie hebben er een mooi verhaal bij, wij ook: gelukkig hebben we de beelden nog (en Dave de geur in zijn neus):
