De vrijwilligers van Recovery Divers hadden het weer druk.
Om 8 uur verzamelden wij ons bij de jachtwerf in Capelle. Pascal, onze schipper met boot en geavanceerd sonar systeem staat ons al op te wachten, gelukkig is het vakantie en is er geen file, dus is er tijd voor een kop koffie voordat we gaan.
We maken meteen gebruik van de tijd om het plan nog een keer door te nemen. We werken vaker samen met Pascal. Het zoeken naar grotere objecten gaat makkelijker met een sonar. Pascal heeft zelfs een side scan waardoor we niet alleen naar beneden maar ook schuin kunnen kijken onder water, zelfs zonder zicht.
Bij iedere “hit” gaat een van onze duikers het water in op zoek naar het item dat te zien is op de sonar.
Als we aankomen in het nog (te) mistig, wat ons de tijd geeft om de boot in het water te leggen. Inmiddels is onze kantwacht ook al gearriveerd en zijn we compleet. Na de boottocht hebben we nog een recovery in het centrum van Amsterdam. Een iPhone 14.
Terwijl we alles controleren gaat de telefoon, nog een aanvraag voor een telefoon in Amsterdam. We nemen direct contact op met de diensten om nog een vergunning te regelen en terwijl we die aan het regelen zijn komt er nog een gesprek doorheen, nog iemand die een telefoon kwijt is in Amsterdam.
Dus voor vandaag: 1 kluis en 3 telefoons. Dat is een drukke dag; zeker omdat we niet weten hoe lang we bezig zijn met de kluis. We moeten tocht wachten op de vergunningen voor het centrum dus we besluiten, voor nu, bij elkaar te blijven en eerst met de boot weg te gaan.
De motor ronkt zachtjes, het is windstil op het IJmeer en onze ogen zijn gericht op het scherm van de sonar. We varen de vooraf afgesproken route, welke we in tweeën hebben gesplitst.
Tijdens de lunch en het tanken besluiten we te splitsen. Dave blijft als duiker op de boot met een kantwacht en Jochem gaat met de andere kantwacht Amsterdam in om wat telefoons uit het water te halen, als het allemaal voorspoedig gaat zijn we ongeveer tegelijk klaar.
Helaas kunnen we 1 van de 3 telefoons niet opduiken, de locatie is te gevaarlijk met bootverkeer, deze zullen we helaas moeten laten liggen: veiligheid voorop.
Telefoon 1 is er tijdens een echtelijke ruzie in gegooid, er was een spanningsveld te voelen…😉
Daarna snel door naar de volgende telefoon, deze lag in het centrum, voor de beter bekende: Nieuwe Achtergracht. De dame ging op een bankje zitten, op een brug en haar iPhone 14 gleed zo uit haar kontzak het water in.
Terwijl ik mijn duikset opbouw heeft Pascal al de boeien in het water gegooid en hebben we al aardig wat bekijks. We grappen nog dat we zo rond gaan met een pet, tegenover het universiteitsgebouw trek je natuurlijk als duiker in Amsterdam ook wel wat aandacht, zelfs de beveiliging komt nog even kijken.
Het is er redelijk diep en geen fietsen en andere rotzooi in het water dus ik kan er rechtstandig met een commando sprong in. Door de harde plons en het opspattende water kijken nu ook de mensen die net nog niet keken. Ik voel de priemende ogen zelfs in mijn rug.
Ik haak de seinlijn vast, geef het “duiker ok” teken en zag langzaam naar de bodem. Meter of 3 diep, nauwelijks zicht, mijn lamp kan ik uit zetten, dat heeft totaal geen zin. Eerst een korte inventarisatie, veel blikjes, een halve fiets en een mooie RayBan zonnebril, die hebben we alvast! Ik doe de zonnebril in de zak van mijn droogpak.
Het eerste baantje zit erop, ik krijg een teken via de seinlijn. 180 graden draaien en terug op de volgende baan. Halverwege de baan: 1 ruk: duiker attentie, ik geef een ruk terug. Dan 4 rukken: ik moet de lijn inzwemmen van de kantwacht.
Als ik boven ben zie ik al waarom: er komt een boot aan. We wachten netjes tot deze voorbij is en ik zwem terug waar ik gebleven ben. Met een harde sis loopt alle lucht uit mijn trimvest en ga ik op de bodem verder met mijn zoektocht. Nog geen 2 meter verder heb ik een telefoon te pakken. Ik stijg een klein beetje uit de stofwolk en kan net zien dat dit de iPhone 14 is die we zoeken: zwarte telefoon en het hoesje vol met stickers. Ondanks dat deze er al 24 uur in ligt gaat het scherm aan, ook deze doet het nog.
Ik zwem naar boven en met een gestrekte arm met de telefoon in mijn hand kom ik boven. Er staat zeker 40 man de applaudisseren. De dame in kwestie maakt een vreugde dansje als zij haar telefoon weer in handen heeft. Tijdens het opruimen geven we nog uitleg over het op de juiste manier drogen van de telefoon en maken we nog even een foto voor het digitale plakboek.
Dave appt ondertussen dat ze ook klaar zijn op het IJmeer. Twee Recovery Divers teams tegelijk in Amsterdam op zoek naar dierbare verloren objecten en deze ook vinden….
Blijer kan je ons niet maken, op naar een volgend avontuur.
