“Niet gedoken en toch gevonden”, soms gebeurt dat als we een magneetvisser in kunnen zetten. In dit geval niet.
Dit verhaal begint met een WhatsApp van de Amerikaanse Vincent:
“I am from the US and had our equipment stolen from us and have two pings in the canal from bags we think were tossed in.”
We vertellen Vincent dat een locatie altijd een ongeveer locatie is als het gaat om airtags, maar dat we zeker een poging willen wagen. We vragen voor de 2 locaties een vergunning aan om te mogen duiken en maken ons ondertussen klaar om naar Amsterdam te gaan. We appen ook gewoon door met Vincent:
“…..Also; they are not tags but actual airpods which we are told have the ability to retain water better than an air tag.”
De volgende ochtend hebben we de vergunningen en staan de spullen in de auto, hoe vervelend is het als toerist als je spullen gestolen worden en je ook nog een duikteam moet inschakelen om je spullen (mogelijk) terug te krijgen. Het bijzondere is dat het gaat om 1 tas en 2 locaties…..
Toch rijden we vol goede moed naar Amsterdam, op zoek naar de tas met spullen. Als we aankomen op de eerste locatie, waar we te vroeg zijn, maken we een snel rondje langs de kade en rijden dan, omdat we tijd over hebben naar de 2de locatie, die een paar honderd meter verderop ligt.
Het is een schuine kade, vlakbij een brug. Er ligt een oude verlaten boot in het water en als we goed kijken zien we daar iets drijven, tussen de schuine kade en de boot. Het is wit en het lijkt op een doosje van Apple Airpods.
We pakken de trap, klappen deze uit (die hebben we altijd in de auto liggen) en lopen omlaag. We hebben inderdaad het doosje van de airpods inclusief inhoud in onze handen, aan de andere spullen in de omgeving te zien is de van diefstal afkomstige tas hier open gemaakt en gesorteerd. Duiken heeft dus geen zin, helaas zijn de waardevolle spullen uit de tas gehaald.
Vincent is teleurgesteld, maar ook blij dat hij een aantal van zijn persoonlijke bezittingen wel terug heeft. Onze duikuitrusting blijft bij deze duik droog.
