Ik kwam gisteren net terug van het vullen van mijn flessen als we email krijgen van Desmond:
“Ik ben de hanger van mijn ketting kwijt. Deze is onder de steiger achter mijn boot gevallen in Waspik. Het is er een paar meter diep. De hanger is van goud en mij erg dierbaar. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.”
Dus we bellen direct met Desmond. Hij vertelt mij dat hij precies weet waar hij is gevallen. Wij spreken af dat we de volgende ochtend om 8:30 uur klaar staan bij Jachthaven ‘t Oude Maasje in Waspik.
Toestemmingen worden snel en makkelijk geregeld bij de juiste autoriteiten. We hebben eerder in de regio gedoken en kennen de omstandigheden: geen zicht!
Om 6:00 loopt de wekker af. Voor vandaag geldt de uitspraak “ochtendstond heeft goud in de mond” dubbel. Ik begin met een broodje kaas en kop koffie. Nu ben ik wakker genoeg om de duikkisten in te pakken. De metaaldetector is opgeladen, alles werkt, ik ben er klaar voor. Vol frisse moed stap ik in de auto en rij naar Lucky, daar staat Marja mij al op te wachten. We vullen de duikfles nog even en gaan daarna onderweg.
Onderweg bespreken we het duikplan en stoppen we voor nog een kop koffie, want het is nog wel vroeg, natuurlijk mag een saucijzenbroodje niet ontbreken tijdens de stop, want dat is inmiddels traditie.
Als wij aan komen rijden staat Desmond ons al op te wachten. Hij heeft gelukkig nog niet zelf geprobeerd te zoeken en heeft de tips van onze website opgevolgd (link).
Hij wijst ons de locatie aan, nu is het onze beurt. Terwijl ik mijn droogpak aantrek bouwt Marja mijn duikset op. De boei gaat in het water en binnen de kortste keren lig ik er ook in na een uitvoerige buddy-check van Marja, want veiligheid voorop.
De seinlijn zit vast, mijn metaaldetector staat aan, ik ben er klaar voor. Een meter of 2 van de aangewezen plek daal ik langzaam af. De eerste meter heb ik nog een beetje zicht, maar dan verdwijnt snel als ik dieper kom. Eenmaal op de bodem maak ik mij klaar voor de zoektocht naar de gouden hanger.
Ondertussen vertelt Desmond de emotionele waarde van de hanger in de vorm van een dumbel aan Marja. Zijn vader was bodybuilder en hielp tijdens een ongeluk. Twee mannen kwamen in een draaikolk terecht, hij bedacht zich geen moment en sprong het water in. Daarbij gaf hij zijn eigen reddingsvest af, wat hem zelf helaas noodlottig werd.
Desmond draagt de hanger dan ook altijd. Gisteren schoot deze van het haakje af. Ondertussen lig ik bijna plat op de bodem op de aangewezen plek.
De Deus (metaaldetector) draait overuren onder water. Het is een relatief oude haven en er ligt heel veel ijzer. Mijn signalen worden verstoord door een aantal blikjes en grote bouten, die haal ik eerst weg.
Ondertussen wordt ik in mijn rechterhand gebeten door een rivierkreeftje die de bodem als zijn territorium ziet, sorry maatje, we moeten even delen.
Een mooi strak signaaltje, dat kan hem wel eens zijn. Ik zet de pinpointer aan en heb al snel een visloodje in mijn handen. De volgende vondsten zijn een kroonkurk, een parkertje en een moertje.
Dan weer een mooi strak signaal. Ik pak de pinpointer er weer bij, leg de metaaldetector weer aan de kant en begin met zoeken naar het signaal. Steeds sterker naarmate ik dieper in het slip kom, dit kan niet de bedel zijn. Het signaal ligt op 5 cm diepte in de blubber. Met mijn andere hand ga ik onder het signaal en ik haal het naar me toe.
Zodra het stof en de blubber uit mijn handen is gespoeld blijft daar een heel klein bedeltje schitteren in het licht van mijn hoofdlamp.Ik geef Marja het signaal dat ik de hanger heb gevonden, altijd leuk om even opnames te maken voor het nageslacht en onze volgers op socials. (Tekst gaat door onder de foto)
Desmond is blij, dus wij ook. Een korte zoektocht van 15 minuten en weer iemand gelukkig kunnen maken met het teruggeven van een dierbaar object! Op naar de volgende.
De beelden hebben we ook:
