Telefoon teruggevonden bij de Martinique brug

Soms gaat het leven letterlijk met horten en stoten. Voor Rachel werd dat pijnlijk duidelijk toen ze over de Martinique brug in Almere fietste. Haar telefoon viel uit de houder op het stuur, stuiterde vrolijk over het wegdek en koos vervolgens het ruime sop.

Op pad naar Almere
We spraken af bij Rachel thuis en gingen samen met de hele groep naar de brug. Iedereen was reuze benieuwd: zou de telefoon nog boven water komen? In de zon zetten we onze spullen op en maakten we een plan.

De grootste uitdaging dit keer? Waterlelies. Alsof ze speciaal wachtten op ons, versperden ze de weg naar de plek waar de telefoon vermoedelijk lag. Maar Marja laat zich niet zomaar tegenhouden – na wat geworstel kan ze gaan zoeken.

Van blikjes tot telefoon
Onderweg kwamen er wel signalen, maar vooral van blikjes en schaaltjes. Pas halverwege de brug, tussen de wortels van de waterlelies, kwam er een duidelijke piep: dit moest hem zijn. En ja hoor, daar lag de telefoon – netjes vastgeklemd tussen de wortels.

En zoals zo vaak: hij doet het nog
Eenmaal boven water bleek het toestel nog steeds te werken. Rachel opgelucht, de groep opgelucht, en wij natuurlijk ook. Gelach, blije gezichten en een opgeluchte eigenaar – dat zijn de mooiste bedankjes die er zijn.

Een stukje Almere-geschiedenis
De Martinique brug is één van de vele bruggen die Almere haar moderne en speelse karakter geven. Waar Amsterdam bruggen uit de Gouden Eeuw heeft, bouwde Almere er eentje in de 20e eeuw met een Caribische twist in de naam. En zeg nou zelf: een brug die naar een tropisch eiland vernoemd is, verdient toch minstens één spannend duikavontuur?