We zijn net klaar met een drukke dag en staan op het punt om naar huis te gaan, als de telefoon gaat. Danny – onze vaste partner in Amsterdam – belt. Wij hadden hem gevraagd een telefoon uit het water te halen bij het Damrak, maar daar ging iets mis.
Het Damrak is geen onbekende plek voor ons. Deze iconische waterweg, ooit onderdeel van de open haven van Amsterdam, loopt vanaf het Centraal Station richting de Dam. Eeuwen geleden voeren hier koopvaardijschepen vol specerijen en zijde, nu varen er rondvaartboten vol toeristen… en blijkbaar ook telefoons.
Dit keer was het een toeriste die, bij het instappen in een rondvaartboot, haar telefoon liet vallen. Het apparaat verdween onder een drijvende steiger, onbereikbaar voor Danny. En zo stonden wij om 22:30 uur alsnog klaar voor een duik, terwijl de stad gonst van avonddrukte.
Gelukkig was er een kadetrap – handig, want de kade is hier hoog en het water diep. We deden snel een risico-inventarisatie en stelden een duikplan op. Binnen no-time lag al onze uitrusting op de kade. Passanten, onderweg van station naar centrum, bleven nieuwsgierig staan kijken.
Dan springt Jochem het water in. Een korte controle… en het zoeken kan beginnen. Nog geen paar minuten later duikt hij alweer op – mét telefoon in de hand. Missie geslaagd: toerist blij, vakantie gered, applaus vanaf de wal. We maken nog snel een foto, pakken onze spullen in… en precies op dat moment komt er alweer een nieuwe aanvraag binnen.
