Deze zoektocht begint bij een WhatsApp van Sebastiaan:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: mijn vrouw heeft haar ring verloren in het slootje naast ons huis maar het is te diep om zelf zomaar op te vissen. Locatie Amersfoort, ik hoor graag of jullie kunnen helpen. Mvg, Sebastiaan”
Dat kunnen we zeker en we bellen meteen met Sebastiaan. Het is een beetje passen en meten, want naast ons eigen werk hebben we het druk met duiken. Maar we hebben nog een gaatje voor de volgende ochtend, 9 uur, in Amersfoort.
We trotseren de files, al vallen die wel mee vandaag en we zijn te vroeg in Amersfoort om Ruby, de vrouw van Sebastiaan te helpen. De aanvraag doet ons denken aan een andere duik in Amersfoort naar een ring, dat verhaal lees je hier.
Bij het inrijden van de woonwijk zien we dat veel huizen aan het water liggen. Eenmaal aangekomen bij Ruby bellen we aan. Ondertussen zien we kleine fietsjes in de tuin staan. Zoals je dan kan verwachten om dit tijdstip is Ruby niet thuis. Een klein kwartiertje later komen Ruby en Sebastiaan aanlopen. Ze hebben de kinderen naar school gebracht.
Tijdens de kennismaking vertelt Ruby; “Tijdens het spelen met mijn zoontje wilde ik iets gooien. Op dat moment voel ik de ring van mijn vinger glijden en hoor ik een zachte plons”.
Natuurlijk ben je dan te laat bij het water om te zien waar de ring gevallen is. Maar heel slim kijkt ze toch naar het water en aan de hand van de kleine ribbeltjes in het water bepaalt ze waar hij gevallen moet zijn.
In paniek pakt ze een hark en gaat zelf zoeken, helaas zonder resultaat. Recovery Divers is snel gevonden en aan ons de taak om de ring op te sporen. We hebben besloten dat Marja vandaag het water in gaat. Vanaf het terras is het lastig om het water in te komen. Dus rijden we de auto om en gaan vanaf de andere kant van het water erin, dus tegenover het huis.
Het is niet diep en we gaan zonder duikset het water in. Marja krijgt af en toe een klein signaaltje. Eigenlijk weet je dat dat de ring niet kan zijn. Maar omdat er al zelf gezocht is willen we geen signaal missen en onderzoeken ieder signaal.
Er ligt weinig zwerfafval wat voor ons fijn is, maar, en dat is minder, wel een dikke laag met verrotte waterplanten. Dat betekent dat met het harken de ring weggeschept kan zijn.
Na 10 minuten een luid signaal op de koptelefoon van Marja, eigenlijk weet je dan al: dat is de ring van Ruby! Met een schepje haalt Marja een grote schep zand en waterplanten naar boven. Voorzichtig haalt ze de waterplanten weg. Nu nog even spoelen. Als het meeste zand weg is ziet ze iets schitteren.
We roepen Ruby, ze had niet verwacht dat de ring zo snel gevonden zou worden en is even naar binnen gegaan. Ze is super blij. De ring die ze voor haar examen gehad heeft van familie is weer terug. Na wat schoonmaken gaat hij weer gelijk om haar vinger. Ruby blij, Marja blij. Een ring zoeken blijft toch altijd een uitdaging, zeker in het water.
Op verzoek maken we geen foto van de eigenaresse met de ring.
