Vandaag kregen we een oproep van Saskia. Tijdens het uitstappen van de boot bij de Mauritskade was haar telefoon tussen de boot en de kademuur gegleden. Voor de meesten het begin van een nachtmerrie – voor ons gewoon een nieuw avontuur in hartje Amsterdam.
De Mauritskade is een bekende plek: ooit onderdeel van de 17e-eeuwse stadsgrachtengordel en tegenwoordig een drukke verkeersader waar het altijd krioelt van fietsers, auto’s en trams. Precies daar moesten wij dus aan de slag.
Parkeren in Amsterdam – altijd een uitdaging
Bij aankomst bleek parkeren een sport op zich. Alles vol, overal verkeer. Met duiksets en tassen in de hand is oversteken tussen auto’s geen pretje. Dus besloten we het net even anders te doen: hup, de auto op een stukje gras vlak bij het water. Soms moet je creatief zijn.
Een duidelijke aanwijzing
Saskia was iets verlaat, wat ons mooi de tijd gaf om de omgeving te verkennen. Al snel viel ons oog op een handig kade-trapje. Zodra Saskia arriveerde, wees ze precies aan waar de telefoon lag: “Naast dat trapje.” Duidelijk verhaal, geen giswerk vandaag.
Het water in
Na het opbouwen van de set lag Marja al snel in het water. Toch werd het geen makkelijke vondst: de bodem lag bezaaid met stenen en blikjes. Het leek bijna alsof de telefoon zich expres had verstopt.
Maar vijf minuten later stond Marja weer boven, druipend en mét telefoon in de hand.
Blije gezichten
Saskia en haar vriendin straalden van oor tot oor. De opluchting was groot: hun verloren telefoon lag niet langer in de grachtenbodem, maar veilig in hun handen. En wij? We gingen weer verder, met nog een mooi succesverhaal op de teller.
Meer verhalen over zoekacties in Amsterdam vind je hier.
