Een stoer jongensboek op diepte – met een gouden randje
Maandagochtend. De koffie nog warm, het pak nog niet helemaal opgedroogd van de vorige duik, en daar komt-ie binnen: een WhatsApp van Patrick.
“Goedemorgen, gisteren is mijn horloge in het water gevallen in het IJmeer tijdens een verjaardag op een boot. Ik kwam erachter op de terugweg. Heeft het zin om vandaag te gaan zoeken? Het is een metalen horloge dus redelijk zwaar.”
We kijken elkaar even aan. Horloge. IJmeer. Geen locatie, geen boot, en het is maandag. Niet ideaal.
Maar Patrick is vastberaden en regelt in no-time een boot via Watersportcentrum Muiderberg — een mooie plek aan het IJmeer met een lange historie in watersport en zeilopleidingen. Vanaf daar is het nog wel een uur varen naar de plek des onheils, maar hé, wie zijn wij om een uitdaging te weigeren?
Horloges duiken we vaker op, vorige week nog een bijzondere in Biddinghuizen, vorige maand een erfstuk, van een wereldrecordhouder, en zo kunnen we nog wel even door gaan. Als je alle verhalen wilt lezen van horloge’s die we hebben opgedoken, moet je dit even lezen.
De Grote Zoektocht
Woensdagochtend 09:00: team compleet. Duikspullen in de boot, koffie achter onze kiezen. We maken kennis, laden alles in en varen weg. Onderweg vertelt Patrick dat hij tijdens het zwemmen zijn horloge verloor.
Wacht even, zwemmen? We kijken elkaar weer aan. “Wat voor horloge hebben we het eigenlijk over?” Patrick vertelt het casual:
“Een vintage Rolex.”
Eenmaal aangekomen op “bij benadering” de juiste plek, laten we het anker zakken. Maar dan…
📸 Patrick tovert een foto tevoorschijn van het moment dat hij het water in dook. En ja hoor, inclusief GPS-coördinaten. Goud waard! Of, in dit geval: Rolex-waardig. We liggen maar 8 meter van de exacte plek. Perfect.
In het wier met de metaaldetector
De boot wiebelt als een dronken eend en de wind trekt aan, maar dat houdt ons niet tegen. Jochem hijst zich in zijn droogpak en laat zich met duikset en metaaldetector overboord glijden.
Het zicht? Slecht. De begroeiing? Dik. Maar Jochem werkt systematisch: baan voor baan, met de metaaldetector alsof hij gras maait onder water.
Eerste baan: niets. Tweede: niets. Derde: beetje frustratie, het is zwaar, hij is aan het bikkelen, we zijn nu ongeveer 20 minuten onderweg met zoeken.
Vierde baan: Jochem komt boven.
“Weet jij hoe laat het is?” vraagt hij aan Patrick.
Patrick kijkt op zijn pols en vertelt hoe laat het is, hij heeft een ander horloge om.
“Weet jij hoe laat het is op jouw Rolex?” zegt Jochem grijnzend.
Bam. BOEM. Daar is ‘ie. De verloren Rolex in zijn hand, boven water. Onbeschadigd. Werkend. Patrick is sprakeloos. En dat is precies het moment dat we hebben gefilmd — kijk het filmpje hieronder. Kippenvel, gegarandeerd. Het verhaal gaat door onder het filmpje.
Missie Geslaagd – Tegen de Stroom In
Op de terugweg is de sfeer uitgelaten. De boot lijkt sneller te gaan, de lucht helderder. We praten na, lachen, en weten allemaal: dit was er eentje voor in de boeken. Ondanks:
-
Geen exacte locatie bij de start
-
Een waterdiepte van meerdere meters
-
Een dikke laag begroeiing
-
En windkracht 3 op een klein bootje
…vonden we hem. En dat geeft een lekker gevoel. Niet alleen bij Patrick, maar ook bij ons.
En zeg nou zelf: hoe vaak vis je een Rolex op uit het IJmeer?
