Dit verhaal begint op de nacht van zaterdag op zondag. We krijgen een email van Zhongying:
“Location: Amsterdam Sloterplas – a harbor near BUITEN Strandcafé & Restaurant.
Hi dear,
Hi my name is Zhongying. Yesterday, I went stand-up paddling (Supsupclub) with a friend. While I was trying to get back, an accident happened: my phone case broke, and my phone dropped into the water. I’m not sure how deep the harbor is, but I have so many nice memories on that phone since I moved to Amsterdam. I really hope I can get my phone back. I’m sorry, but I don’t have another phone, so it will only be possible to reach me via email.
Best,
Zhongying”
Ofwel, aan het suppen en de telefoon viel in het water. We mailen heen en weer over de locatie en de omstandigheden en spreken af bij de Sloterplas. We zijn meer dan een uur te vroeg en besluiten na een korte verkenning ergens koffie te gaan halen. Op zich een goed idee, maar er is niet veel in de buurt en wat er is, is niet open.
We vinden een klein eettentje, jawel ze hebben koffie, helaas blijkt dat de koffie gemaakt wordt uit de naburige plas, niet te drinken, maar wat wil je voor 0,75 voor een koffie! We zitten wel lekker in het zonnetje en genieten even van dit rustige deel van Amsterdam.
We houden de tijd goed in de gaten en niet veel later staan we weer op de steiger. We zien Zhongying aankomen lopen, ze is nerveus en nu al enorm dankbaar dat we haar komen helpen. Als Chinese student in Amsterdam loopt bijna haar hele leven via haar telefoon.
Ze kan exact aanwijzen waar de telefoon gevallen is, strak langs de steiger. We passen het duikplan iets aan en beginnen met opbouwen, ik bouw de duikset op en Marja trekt ondertussen haar droogpak aan. Het zonnetje schijnt nog, maar in de verte hangen donkere wolken, als dat maar geen voorbode is…
Er zit een trap aan de steiger dus Marja kan makkelijk het water in. Eenmaal in het water klikken we de seinlijn vast, geef ik de vinnen aan, gaat de lamp aan en geef ik de metaaldetector aan.
We gaan eerst een baantje langs de steiger maken, want daar is de telefoon gevallen. Het is een meter of 2 diep en ik zie Marja op de bodem, zoekend naar de telefoon. Maar aan het einde van de baan vinden we geen telefoon, omkeren en zoeken onder de steiger met de metaaldetector, langzaam komt er meer stof door het zoeken en ik kan Marja bijna niet meer zien, ik zie wel de bellen, dus ik weet precies waar ze is. Maar geen telefoon.
We besluiten een zoekpatroon dwars op de steiger te gaan inzetten. We hebben al 5 of 6 banen gemaakt als Zhongying toch begint te twijfelen over de locatie, misschien is het meer naar links…. We hebben ook met een peddel gezocht…. Dat is niet handig, met een peddel krijg je een telefoon er niet uit en je kan deze ook verder weg drukken.
We gaan ons zoekgebied dus vergroten, we gaan zoeken langs het laastste stuk van de steiger, bijna 20 meter van de eerste aangewezen plek. Hier is het nog niet stoffig en ik zie Marja weer op de bodem zoeken. Minuten gaan voorbij, er ligt hier meer rotzooi wat het zoeken ingewikkelder maakt. Aan het einde van de baan van Marja hebben we nog geen telefoon, we liggen inmiddels al 45 minuten in het water. Ik stel voor dat we nog 1 baan maken, een meter van de steiger af, terug naar het beginpunt, met een brede zoek beweging pakken we zo een meter naar rechts en een meter naar links, dus 2 meter breed, hij moet eruit komen.
Zhongying wordt stiller en stiller en begint de hoop op te geven, wij nog niet. En na een meter of 5 zoeken schiet Marja, voor haar naar links, een meter of 3 uit de kant, de metaaldetector heeft wat opgepikt en Marja hoort aan het signaal dat het wel eens een telefoon zou kunnen zijn.
Ik voel aan de seinlijn dat ze de seinlijn vast pakt, een rukje: attentie! Ik geef een attentie terug en krijg als antwoord 2 rukken: gevonden!
Snel pak ik mijn telefoon om te filmen dat Marja boven komt met de telefoon, Zhongying weet nog van niks. En wat is ze verbaasd, blij, tranen van blijdschap, Marja krijgt een hand terwijl ze nog in het water ligt.
We vertellen Zhongying dat dit haar “Lucky Day” is en wat een kraslot is, wij adviseren haar, met een dolletje, om er ook 1 te kopen, je weer maar nooit.
Tijdens het opruimen geven we instructies om de telefoon te drogen, eerst uitzetten als hij nog aan staat. Hij zal het nu niet meer doen, toch, is de vraag van Zhongying, als ze de telefoon oppakt schiet het scherm aan, ook deze iPhone XR, een relatief goedkoop toestel van Apple, heeft zijn duik overleefd, we zien weer een traan van blijdschap!
Zhongying helpt ons met de spullen naar de auto de brengen, wat een dankbaarheid, dat is waar we het voor doen bij Recovery Divers. En het filmpje? Dat zie je hieronder!
