We krijgen op woensdagavond een telefoontje van Marieke, de telefoon van Thomas is in de IJssel gevallen, in Deventer. Ze zitten lekker op het terras als de telefoon met een flinke plons het water in gaat.

De IJssel is een snel stromende rivier en we hebben wat toestemmingen en vergunningen nodig om hier te duiken. Niet veel later (het duurt ons altijd te lang) hebben we alle toestemmingen. Henry en Coen staan al in de startblokken om te helpen.

De mannen zijn al vroeg op locatie om een inventarisatie te maken. We krijgen van Henry eerst een foto van zijn uitzicht:

Niet veel later zijn Marieke en Thomas ook op de lokatie. Ze kunnen precies aanwijzen waar de telefoon het water in is gegaan. We weten dat het ongeveer 6 meter diep is en er een bovenstroom in. De bovenste laag van de rivier stroomt harder dan de laag eronder. De telefoon ligt dus niet meer op de plek waar hij is gevallen!

Op de plek waar de telefoon nu moet liggen laat Henry een loodlijn zakken. Een stuk touw met een blok lood, deze komt hij tijdens de duik vanzelf tegen, zo weet hij dat hij in de buurt moet zijn als hij geen zicht heeft.

Ondertussen is de politie ook even komen kijken en maakt nog een praatje voordat Henry het water in gaat. De heren van de politie staan vol interesse te luisteren wat we doen en hoe we het doen.

Henry en Coen maken zicht klaar voor de duik

Henry en Coen hebben al een duikplan gemaakt, 5 meter van de aangewezen plek zal Henry afdalen en op zoek gaan naar de telefoon. Door de damwanden is zoeken met de metaaldetector lastiger en Henry besluit het eerst op de tast te proberen.

Niet veel later gaat Henry, aan de seinlijn het water in. De seinlijn is niet alleen voor communicatie, bij stroming is het ook handig om boven water op dezelfde plek te blijven, dan blijkt nu ook wel weer. Met een harde sis laat Henry zijn trimvest leeg lopen en zakt af naar de bodem. Op circa 2 meter diepte wordt de stroming een stuk minder en hij gebruikt een van de damwanden als oriëntatie.

Eenmaal op de bodem, op 6,2 meter diepte begint hij zijn tocht naar de loodlijn. Zijn ogen kan hij dicht doen want er is geen zicht! Ondertussen voelt hij met zijn handen de bodem af naar de telefoon, het is zonde om dat nu niet te doen. Na een paar minuten is hij bij de loodlijn. Hier ergens moet de telefoon liggen! Henry heeft al snel wat bierglazen in zijn handen.

Als hij de loodlijn ruim gepasseerd is heeft hij nog geen telefoon, deze zal verder liggen dan verwacht en Henry zoekt door, hij maakt zijn zoekgebied groter. Niet veel later heeft hij een telefoon in zijn handen. Maar is het wel de juiste? Ook Henry is wel eens boven gekomen met de verkeerde telefoon, dat verhaal lees je hier.

Tijdens het opstijgen raakt Henry een van de knoppen van de telefoon aan en het scherm schiet aan! Volgens de iPhone is het 21:21! Dit moet wel de juiste telefoon zijn! Eenmaal boven zijn Marieke en Thomas door het dolle heen. Het terras zit vol, Henry krijgt een applaus van alle mensen die het avontuur volgen. Nog voordat Henry het water uit is zijn we al getagd op Instagram en kunnen we in de groepsapp Henry al feliciteren voordat hij omgekleed is!

Natuurlijk worden er nog wat foto’s gemaakt en kan er nog even genoten worden van de omgeving en de daarbij behorende mooie luchten door de ondergaande zon.

Voor Coen van Cetacea zijn eerste keer als kantwacht, we hopen dat we nog vaak gebruik kunnen en mogen maken van zijn hulp!