Het is zaterdag, 10:30 uur als we gebeld worden door Isa, haar vader heeft tijdens het uitstappen zijn telefoon in de Oude Gracht laten vallen en weet dat wij kunnen helpen. We hebben namelijk een vriend, Ole, afgelopen jaar ook geholpen in Alkmaar, aan dezelfde gracht, dat verhaal lees je hier.
We moeten even een duikteam samenstellen en beloven om snel terug te bellen hoe laat we er kunnen zijn.
Een paar minuten later hebben we Isa weer aan de lijn, we zijn er einde middag! Haar vader kan er zelf niet bij zijn, maar ze belooft ons dat ze de exacte locatie gaat vragen en een streepje zet op de grond zodat we straks makkelijk de plek kunnen terug vinden.
Niet veel later krijgen we al een foto van de plek waar de telefoon moet liggen.
Als we onderweg zijn wordt er onderling gebeld, wie is waar en hoe laat komen we aan? We zijn allemaal ruim op tijd in Alkmaar, de laatste komt ook een half uur voor afgesproken tijd aan.
We appen naar Isa dat we er al zijn en dat we vast gaan beginnen met de voorbereidingen. Al snel staat Tim, de broer van Isa bij ons, hij woont aan de overkant en is dus als eerste. Niet veel later komt Isa ook aan.
We maken een duikplan, vullen de LMRA en zijn er bijna klaar voor. Ik heb al snel mijn droogpak aan en niet veel later hangt de fles op mijn rug. Masker op, handschoenen aan en via een nabijgelegen trap het water in. Eenmaal in het water trek ik mijn vinnen aan. In het water doen we, zoals altijd, een laatste controle, alles zit vast en werkt.
Ik moet ongeveer 8 meter zwemmen naar de plek waar de telefoon moet liggen. We hebben afgesproken dat ik eerst een rondje op zicht probeer. De camera om de filmen staat al aan, want deze moeten we zo vinden!
“Duiker gereed, duiker daalt af” zeg ik door de communicatie. Niet veel later lig ik op de bodem, ik heb 20-30 centimeter zicht, het water is troebel, maar ik kan wat zien. Ik probeer de bodem zo min mogelijk aan te raken, want dan wordt het een grote stofwolk en ben je je zicht kwijt. Ik hoor via de communicatie dat ik bijna onder de boot zit, bij de motor, dat is iets teveel naar links.
Inmiddels wordt het zicht minder door de beweging van het water. Ik moet iets meer naar rechts, terwijl ik naar rechts kijk zie ik de telefoon liggen!
Ik zeg dat ik de telefoon heb gevonden en dat ik naar boven kom. Eenmaal boven schiet de telefoon aan.
Van afdalen tot de telefoon terug geven: 1 minuur en 10 seconden. Isa, Tim en vrienden zijn verbaasd dat de telefoon zo snel gevonden is. Niet veel later sta ik weer op het droge en maken we nog wat foto’s.
Het filmpje van de recovery zie je hier:
