Sommige verhalen beginnen met een spannend telefoontje… of in dit geval, een verloren telefoon.
Deze aanvraag kwam – zoals zóveel van onze klussen – gewoon via WhatsApp:
“Goedemiddag,
Wij hebben een telefoon in het boothuis in het water laten vallen.
Wat kunnen jullie eraan doen?
Groet, Cor.”
Wat wij eraan kunnen doen? Nou, duiken natuurlijk! En dus staan we de volgende ochtend om 09:00 op de oprit bij Cor en zijn vrouw in Wilnis.
📍 Waar ligt Wilnis?
Wilnis ligt in het Groene Hart van Nederland, tussen Vinkeveen en Mijdrecht in de provincie Utrecht. Ooit een dorp van turfstekers en veenarbeiders, tegenwoordig een rustieke woonplek met veel water – ideaal voor sloepjes, maar ook voor… verdwijnende telefoons.
💬 Een telefoon met een verhaal
De verloren telefoon is van Cor’s vrouw Karen. Oorspronkelijk uit Australië, dus die mobiel is meer dan een apparaat – het is haar digitale brug naar de kinderen en kleinkinderen daar. En, zoals zovelen voor hen, hebben ze eerst zelf van alles geprobeerd: harken, magneten, eigen duikwerk – maar zonder succes.
🏗️ Het boothuis
Het boothuis is laag. Zo laag dat staan geen optie is, laat staan een sierlijke duiksprong. Dus wordt het een ‘zittende’ duik: voeten in het water, set op, zachtjes indraaien. Op het moment dat ik onderga, komt meteen die bekende geur naar boven: veen – een mengsel van muffe kelder, rottende bladeren en ‘oer-Hollands water’. De duikploegleider boven water krijgt het volle aroma cadeau. Goeiemorgen!
🔍 De vondst
De bodem is zacht en veenrijk – dat betekent: telefoons zakken snel weg en worden weg gedrukt als je zelf gaat zoeken in het water. Toch hebben we geluk: na 5 minuten is de iPhone al boven water! En ondanks het bruine randje veenmodder, ziet ‘ie er nog verrassend intact uit.
😀 Eind goed, al goed
Karen straalt. Cor lacht. Wij ruimen op. En net voordat de aangeboden en vriendelijk afgeslagen koffie op tafel verschijnt, gaan wij alweer op pad naar de volgende klus. Want bij Recovery Divers geldt in deze drukke tijd: niet (teveel) lullen maar duiken.
