We worden gebeld door Pimme, hij is een bootonderdeel kwijt geraakt in zijn ligbox in de Entrepot Haven in Amsterdam, voor ons geen onbekend terrein, dat lees je hier.
Het is er een meter of 5-6 diep en hij wil allereerst informatie of wij zijn onderdeel (een buis van zijn kap) kunnen opduiken, maar hij wil het eerst zelf proberen. Wij geven hem het advies om dat niet te doen, allereerst kom je zonder perslucht niet comfortabel zo diep zonder lood, maar het water is ook nog vreselijk koud met alle gevaren van dien.
Niet veel later belt hij ons weer op, hij ziet er vanaf om het zelf te proberen, wat ons betreft de meest veilige keuze.
We hebben om 9.00 afgesproken met Pimme in de Entrepot Haven. De Entrepothaven in Amsterdam is een trompetvormig watergebied in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam. De haven werd in 1898-1900 ingericht en is 1,2 km lang, maximaal 200 meter breed maar taps toelopend naar het westen. De diepte is gemeten tussen de 5 en 7 meter. Het is de meest oostelijke haven van Amsterdam en strekt zich uit van het Amsterdam-Rijnkanaal tot de aan Panamalaan.
De haven is ontstaan als uitbreiding van het oude Entrepotdok, waartoe de toegang door grote schepen werd beperkt door de aanleg van het spoorwegviaduct door de Rietlanden in 1877. Met de aanleg van het Merwedekanaal in 1892 werd de verbinding met het achterland sterk verbeterd, en konden de pakhuizen aan het Entrepotdok benut worden voor de overslag van goederen. De haven is gegraven in een moerasgebied dat de Stads Rietlanden heette.
Genoeg geschiedenis, er ligt een buis van de overkapping van de boot van Pimme in het water en die moet eruit! Wij zijn ruim op tijd in Amsterdam. Soms hebben we geluk en staat de eigenaar al te wachten. Vandaag niet. We wachten maar geen Pimme. Even na 9.00 gaan we bellen. We krijgen de voicemail.
Gelukkig belt Pimme terug. Hij lag nog lekker in zijn bedje. Pimme woont bij de haven en belooft er gelijk aan te komen. Hij had een feestje bij zijn zusje en is na afloop vergeten de wekker te zetten, dat kan gebeuren.
We beginnen met het opbouwen van de duikset. We bekijken nogmaals goed de plek en maken een duikplan. Het moeilijkste van vandaag: eruit komen. De haven is te diep voor onze trap, maar gelukkig is er aan het water ook horeca met een drijvende vlonder. Daar kunnen we er makkelijk in en uit. We kunnen dus veilig duiken en veilig op de plek komen.
Niet veel later ligt Marja in het water. Na 5 minuten is ze alweer boven. Met de buis. Het was even zoeken tussen alle rotzooi, maar ook dit is weer een succesvolle recovery.
Eenmaal weer op het droge kleden we ons rap om. We staan in de schaduw en er staat een ijzige wind. We maken natuurlijk nog een foto, zonder de buis, want die lag al in de boot.
