Het is zaterdagmiddag, sta langs de lijn te kijken naar een potje voetbal van een van de kinderen als de telefoon gaat. Dhr Boerstal aan de telefoon. Hij was zich aan het omkleden op zijn boot, na een grote schoonmaak en zijn sleutelbos is in het water gevallen. Al zijn sleutels op de bodem: van zijn auto, boot, huis en nog veel meer.
We spreken af dat we einde middag komen, het zonnetje schijnt en niet veel later zijn we onderweg naar Elburg. Het is gezellig druk in de haven, dat kan ook bijna niet anders met dat mooie weer.
Als snel hebben we de familie gevonden en niet veel later staan we op de boot en wordt de plek aangewezen waar de sleutelbos in het water is gegaan, bakboord, aan de achterzijde. We maken meteen een afdaallijn.
Daarna bouwen we de duikset op, trek ik mijn droogpak aan en zijn we klaar voor de duik. Na een laatste controle spring ik in het water vanaf de steiger en daal ik ca 3,5 meter naar de bodem. Ik heb een beetje zicht, maar zodra ik de bodem aanraak is het een grote stofwolk en is het zicht weg.
Ik heb besloten om het eerst op de tast te proberen, de bodem is redelijk hard en binnen een minuut heb ik de sleutelbos al in mijn handen, terug naar boven: “Ja dat is m” hoor ik van boven komen. Niet veel later sta ik weer op het droge en heeft meneer zijn sleutelbos terug. Natuurlijk geven we instructies om zijn opgedoken autosleutel goed te drogen. Die informatie staat ook op onze website, dat lees je hier.
We drinken nog een kop koffie aan boord en gaan dan door naar Amsterdam, daar moeten we nog een telefoon uit het water halen.
