We zijn net klaar in Amsterdam, dat verhaal lees je hier, als we een telefoontje krijgen van Roland, via de telefoon van de havenmeester van Marina Port Brielle. Hij is zijn telefoon en tablet kwijt geraakt tijdens een val. We rijden vanuit Amsterdam naar Brielle om te gaan helpen in Brielle
Marina Port Brielle is gelegen op een unieke locatie aan de zuidelijke oever van het prachtige recreatiegebied “Het Brielse Meer”. De jachthaven is rustig gelegen en heeft een schitterend uitzicht over het water en de bossen.
Brielle is voor ons bijzonder, door een eerdere zoektocht, iets meer dan 2 jaar geleden, dat verhaal lees je hier.
Als we aankomen begroet de havenmeester ons hartelijk en wijst aan waar de boot ligt. Roland is snel gevonden. Roland was aan het werk op zijn boot. Wanneer hij met zijn handen vol aan boord wil stappen glijdt hij uit, niet zo gek want het achterdek ligt vol met ijs. Roland komt tijdens de val met zijn voeten vast te zitten in zijn eigen lijnen. Daarbij heeft hij zijn tablet en telefoon los gelaten.
Gelukkig kon hij zich los wurmen en boven water komen maar hij wil ook heel graag zijn spullen boven water. Ook in Brielle is het ijzig koud. Er staat een koude wind over het water. Marja gaat snel omkleden, door een droogpak komt geen wind, wel kou, maar het scheelt wel. Alle duikapparatuur is nat en we moeten dus extra voorzichtig zijn, door de kou bevriest een deel van de uitrusting. Dat maakt het er niet makkelijker op.
Wat wel fijn is: als je al heel koude handen hebt voelt het water eerst warm aan als je er in stapt! Vlak boven de bodem hebben we zicht, maar ook hoog zeegras, dus zakken we af naar de bodem. Het zicht is gelijk weg.
Marja gaat met de metaaldetector zoeken. Eerst vinden ze de tablet, althans, dat dacht ze. Ze geeft deze boven water af en zakt gelijk weer naar de bodem. Weer beneden voelt ze nog een groot glad voorwerp. Er lag er toch maar 1? Dat is de 2de tablet denkt ze, niet dus, ze had eerst de hoes naar boven gebracht, daar was de tablet uit gevallen.
Weer terug naar beneden en bijna direct vind Marja ook de telefoon.
Marja mag via het achterdek van de boot uit het water klimmen. Als Marja op het achterdek zit trekt ze haar vinnen uit, dat valt niet mee met koude handen. Het dek is bevroren en even later zit Marja met haar billen zit vastgevroren aan het dek. Het moet niet gekker worden!
Gelukkig heeft Roland nog een lekker bakje koffie en kunnen we binnen lekker opwarmen. Voor vandaag is het klaar met duiken, het is al laat, donker, koud en we zijn moe, maar wel tevreden!
