We krijgen een WhatsApp van Brad:
“Goeie dag! Mijn naam is brad, ik heb een geval mbt een telefoon die in de gracht is gevallen vandaag, in amsterdam centrum. Ik vroeg mij af of ik een afspraak met jullie kan boeken hier, wanneer dat het snelst kan en hoeveel dit kost?
Mvg Brad”
Meteen worden we gebeld door hetzelfde nummer, de collega van Brad aan de telefoon, het gaat dus om de telefoon van zijn collega. Hij is kapitein van een boot, vluchteling, en heeft net zijn telefoon in het water laten vallen. De telefoon is niet alleen zijn communicatie middel met zijn thuisland, klanten op de boot betalen ook via de app op zijn telefoon.
Net als we een afspraak willen maken valt de verbinding weg. De telefoon van Brad, zoals later bleek, is leeg. Ongeveer 10 minuten later hebben we weer contact, de telefoon ligt aan de lader. De kapitein moet varen tot middernacht, maar hij wijst Brad de locatie aan en Brad zorgt dat hij er bij is als we gaan duiken.
We spreken om 20.00 uur af. We kunnen de auto redelijk dichtbij parkeren en nemen alvast polshoogte, want we zijn te vroeg.. Gelukkig is er een trap, dat scheelt weer spullen dragen.
Netjes op tijd komt Brad samen met een vriend aanlopen. Hij weet redelijk precies waar de telefoon gevallen moet zijn. We kleden om, doen een veiligheid check en kunnen dan het water in. Bij het afdalen van het trapje komt Marja er achter dat er een sport ontbreekt, de laatste… Dat gaat straks een uitdaging worden om eruit te komen, als back-up hebben we ook nog een trap in de auto liggen. Maar eerst gaan we de telefoon zoeken.
Alle complimenten voor Brad, door zijn goede uitleg is de telefoon binnen 5 minuten weer boven water, hij staat nog aan! Inmiddels heeft Marja zich ontdaan van haar duikset. De 2 vrienden trekken de duikset met de seinlijn omhoog. Dat scheelt heel wat kilo’s op je rug en met een trap met handicap is dat best fijn.
Eenmaal boven staat de politie ons op te wachten. Nieuwsgierig wordt er gevraagd wie we zijn en wat we doen. Na een uitgebreide uitleg bedankt de agent voor de uitleg en wenst ons veel succes in de toekomst.
Inmiddels is het bijna 20.30. Belangrijk? Normaal niet maar nu wel. De kapitein van de Smokeboat, de eigenaar van de telefoon, kan zo langs varen. Brad besluit een geintje uit te halen. Op het moment dat de boot langs vaart vraagt Bratt: “Waar was het nu?” De kapitein steekt radeloos beide armen in de lucht. Tegelijkertijd laat Brad zijn telefoon zien. De kapitein is zo blij dat hij vergeet dat hij aan het sturen was. De boot drijft gevaarlijk dicht naar de kade, maar Brad zou Brad niet zijn om te helpen.
Hij roept naar de kapitein en die komt meteen in actie. Even in z’n achteruit en alles gaat weer goed. De kapitein kan weer rustig slapen. De telefoon werkt nog, en hij heeft al zijn nummers van zijn thuisland nog, evenals zijn zakelijke contacten. Een blij gezicht daar doen we het voor!
