Een aantal dagen geleden hielpen we de zoon van Moshe met het opduiken van zijn telefoon aan de Singelgracht in Amsterdam. We staan nog even de kletsen met een van de kapiteins van de rondvaartboten van Captain Jack Amsterdam en delen wat visitekaartjes uit. Want je weet maar nooit…
Binnen 2 dagen krijgen we een WhatsApp van de vriend van Alex. Hij heeft zijn telefoon op dezelfde locatie in het water laten vallen en de kapitein had “toevallig” ons nummer! Ze zijn op bezoek in Nederland vanuit Amerika.
We regelen een toestemming en om 19:30 staan we bij de steiger. De heren en dames van de rondvaartboten kennen ons inmiddels wel, dus we krijgen wat goedkeurende knikjes toegeworpen. Niet veel later is Alex en het hele Amerikaanse gezelschap er ook.
De exacte locatie wordt aangewezen en wij gaan ons klaar maken voor de duik. Ik voel aan mijn water dat dit een “duikje” gaat worden. De duikboei ligt al snel in het water en de duikset is ook al snel opgebouwd. Niet veel later heb ik mijn droogpak ook aan.
Ik spring naast de steiger in het water, op exact dezelfde plek als de vorige keer. De rondvaartboten blijven nog even liggen aan de steiger dus ik heb 10 minuten de tijd. Ik zwem onder de steiger door aan de seinlijn naar de plek waar de telefoon moet liggen en laat het lucht uit mijn trimvest lopen. Mijn lampen staan inmiddels aan en na 2 meter bereik ik de bodem.
Recht voor mijn neus ligt de witte telefoon van Alex. Ik geef 2 rukjes aan de seinlijn en zwem rustig terug naar de steiger. Tijdens het vasthouden van de telefoon springt deze aan. Ook deze iPhone 14 doet het nog gewoon, geweldig!
Alex is uitzinnig, net als zijn vrienden, zeker als ze merken dat de telefoon het nog doet. We maken nog een foto voor het archief en breken de duikset weer af. Ondertussen krijgen we een mailtje van Pieter, die zijn telefoon kwijt is in Oegstgeest, die gaan we zo bellen!
