Het duikteam is net terug van de succesvolle duik in Amsterdam, als de telefoon gaat. Nawaz aan de andere kant van de lijn, hij is tussen Haarlem en Heemstede uitgegleden en in het water terecht gekomen en is daarbij zijn telefoon kwijt geraakt in de Houtvaart aan de Vondelkade.

Marja was net bezig om haar spullen uit te pakken, dus die gaan weer de auto in en we rijden naar de Vondelkade. Zoals afgesproken arriveren we om 18:00 uur op locatie. We maken een praatje en Nawaz vertelt ons wat er is gebeurd en nog belangrijker, waar.

Dit lijkt een makkelijke duik te worden als we langs de kant staan, tot het moment dat er twijfel komt, was het wel hier? Of een meter of 6 verder? Het is al donker en dan is een exacte plek aanwijzen nog lastiger. Het water is niet diep, maar we besluiten voor de zekerheid toch een duikset op te bouwen.

Trap in het water, droogpak aan, set op de rug van Marja, een laatste controle en dan kan Marja het water in. We gaan te water op de plek van de tweede keuze, 6 meter van de eerst aangewezen plek.

Eenmaal in het water valt het toch tegen, er liggen veel stenen, wat blikjes en andere dingen die een mooi signaal geven. Na 20 minuten zoeken, yes het geluid wat je wil horen,…. Maar geen telefoon. Nog een keer proberen op dezelfde plek. Weer een hard signaal. Nog een keer voelen want we zien niets.

En dan, op zijn kant, tussen 2 stenen in de telefoon. Opgelucht komt Marja boven. De ervaring heeft geleerd dat bij twijfel over de locatie een zoektocht langer kan duren, het is altijd zoeken naar een speld in een hooiberg, maar je moet wel weten waar de hooiberg is!

We maken in het donker nog een foto en nemen afscheid van Nawaz met de woorden: “Ik kan vannacht weer lekker slapen en hoop jullie nooit weer te zien, of het moet op een terrasje zijn.”

Daar zijn wij het mee eens! We ruimen op en gaan allemaal naar huis, moe, koud en voldaan!