🚲 Fiets in de Amsterdamse Herengracht? Geen probleem!

Een avondduik met publiek – fiets gered uit de Herengracht

Amsterdam. Herengracht. Zwoele zomeravond. En dan ineens: plons. Wat doe je als je fiets een vrije val maakt in een van de beroemdste grachten van Nederland? Juist – je belt de Recovery Divers.
Zo begon het verhaal van Madelief, die ons via WhatsApp benaderde:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: mijn fiets is gister in de Herengracht gevallen en ik wou vragen of het mogelijk is om die eruit te vissen en hoeveel zoiets dan zou kosten?”

Na wat appverkeer, een vlotte vergunningaanvraag en een tijdstip dat alleen echte avondmensen aanspreekt – 21.30 uur – gingen we aan de slag. Ondanks dat de NAVO-top rond Schiphol voor flink wat verkeersdrukte zorgde, viel het deze avond gelukkig mee. Marja was er zelfs vroeg bij. En ook Madelief en haar moeder waren al op locatie – ruim op tijd!

De fiets lag in een van de oudste en meest iconische grachten van Amsterdam. De Herengracht werd in de 17e eeuw aangelegd voor de gegoede burgerij en stond lang bekend als het adres voor kooplieden, burgemeesters en kunstverzamelaars. Nu liggen er vooral toeristenboten, woonarken én… af en toe een verdwaalde fiets.

Madelief wees ons meteen de juiste plek aan – en wist het verrassend goed. We maakten snel een duikplan. Marja gaf haar de duikvlag. “Zodra er een boot aankomt, hou je deze goed zichtbaar omhoog.” Madelief keek even beduusd naar het blauw-witte doek, maar toen naderde al een boot. Wij fluisterden: “De vlag!” en daar stond ze – heldin van de avond, midden in actie.

De passerende boot bleek van Nautisch Beheer Amsterdam te zijn – toevallig ook degene die onze vergunning had verleend. Ze legden vriendelijk aan en bleven even kijken hoe het in z’n werk ging. Altijd leuk als de vergunningverleners live meekijken!

Intussen was Marja al in het water verdwenen. Het zicht was nul, maar op gevoel voelde ze vrijwel direct het frame van de fiets. Ze bevestigde de hijslijn, zorgde dat alles stevig vastzat, en communiceerde dat het tijd was om te tillen – zodra zij zelf op veilige afstand was.

Binnen een paar minuten kwam er een druipende, glimmende stadsfiets boven water. Madelief lachte van oor tot oor. De fiets zag eruit alsof hij net uit de wasstraat kwam – of eigenlijk uit een bruine modderige gracht, maar dat houden we voor ons.

We schoten nog een paar leuke foto’s en sloten de avond af met een tevreden team. Missie geslaagd. En Madelief? Die reed waarschijnlijk fluitend naar huis. Nou ja – misschien morgen pas, als de fiets weer is opgedroogd.