Dit verhaal begint een paar dagen voor de aanvraag. Marja en ik zitten in de auto en we hebben het over alle mooie herinneringen die Recovery Divers ons het afgelopen jaar heeft gegeven. We hebben zoveel mensen mogen en kunnen helpen.
Marja heeft al eens gedoken naar goud…. en gevonden (spoiler alert), dat verhaal lees je hier. Maar op het wensenlijstje staat nog wel een keer een gouden ring….
Nou Arthur, kom er maar in…. Een WhatsApp:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: ik ben gisteren mijn dierbare zegelring verloren, deze is recht naar onderen gevallen, onder de boot, 4.5mtr diep, kunnen jullie helpen?”
Nou Marja, daar is hij dan… De gouden ring, ik kan op het moment niet duiken, dus Marja mag de ring naar boven toveren. Ik bel Arthur voor een aantal details en we spreken voor vandaag af in Venlo, waar de ring op de havenbodem ligt.
Arthur is internationaal chauffeur en kan er niet bij zijn, maar zijn vrouw, Yvonne, is vandaag bij de duik aanwezig. Na een eerste succesvolle duik in Woerden om 8:00, gaan we door naar Dordrecht, ook daar hebben we een succesvolle recovery en om 14:00 staan we vandaag bij Watersportvereniging De Maas.
Via de havenmeester hebben we Yvonne al snel gevonden. Ze begint te vertellen over de toedracht.
Het is een kille ochtend in Venlo als Arthur zijn boot aan het schuren was is de haven. Zijn hand gleed per ongeluk uit en zijn geliefde gouden zegelring, die zijn oma speciaal voor hem had laten maken in 1982, valt met een doffe plons in het water. Paniek overspoelde hem toen hij besefte wat er was gebeurd. Hij kon het niet geloven dat hij zo’n belangrijk aandenken aan zijn oma was kwijtgeraakt. Hij had de ring net laten vermaken om deze om een andere vinger te dragen!
Met trillende handen greep Arthur zijn telefoon en zocht naar hulp. Gelukkig vond hij de contactgegevens van Stichting Recovery Divers.
En daar staan we dan, bij de boot, het plekje dat Arthur aan het schuren was nog goed zichtbaar. De zon schijnt en het is 18 graden, een aantal nieuwsgierige booteigenaren kijken over hun schouders mee als ik de duikset van Marja opbouw.
We maken een afdaal lijn met een lamp ter referentie aan het uiteinde en laten deze zakken op de plek waar de ring het water in is gevallen. Ook de seinlijn ligt klaar. Niet veel later is Marja er klaar voor en zij springt met een commando sprong in de haven. De watertemperaturen gaan langzaam omhoog, het water is hier 7 graden. Fris, maar al een stuk beter dan de 3-4 graden deze winter!
Na een laatste controle daalt Marja af, vastberaden, met een metaaldetector in haar hand. Het water is troebel en het zicht minimaal, maar “onze” ervaren Marja laat zich niet afschrikken. Ze concentreert zich volledig op haar taak en begint systematisch het gebied af te zoeken. Minuten kruipen voorbij als uren terwijl ze zich door het donkere water beweegt.
Plotseling klinkt er een scherp signaal door de stilte. Marja’s hart bonkt in haar borstkas als ze de metaaldetector volgt naar de bron van het geluid. Haar handen graaiden in het modderige sediment. Met de zeefschep neemt ze een flinke hap uit de bodem. En daar, verborgen onder een laag stof, een glimp van de ring! De warmte van zijn oma’s liefde lijkt op dat moment door het glanzende goud te stralen in het schijnsel van het licht
Ik krijg als kantwacht een teken via de seinlijn: gevonden! Met een onderdrukte juichkreet brengt Marja de ring naar de oppervlakte. Yvonne staat naast mij op de steiger, haar gezicht een beetje bleek van spanning, maar haar ogen stralen van opluchting als zij de emotioneel kostbare ring van haar man weer in handen heeft. Ze staat helemaal te trillen, snel stopt ze de ring in haar broekzak, bang om deze weer kwijt te raken.
Dit soort mooie dierbare objecten mogen nooit verloren gaan en horen niet op de bodem van een haven in Venlo!
Als wij opruimen zet Yvonne koffie, want ze heeft vlaai meegenomen: “de lekkerste” en dat was hij ook! We hebben weer iemand gelukkig kunnen maken en kunnen herenigen met zijn dierbare object!
Arthur reed, op het moment dat zijn vrouw hem belde dat wij de ring hadden gevonden, in de regio van Rotterdam, misschien heb je hem horen toeteren!
