Zaterdagavond 21:30. Terwijl de stad langzaam tot rust komt, rinkelt onze telefoon: Wout van School at Sea heeft zijn iPhone in de Dijksgracht laten glippen, vlakbij de Marinierskade. Binnen vijf minuten stappen wij met een drie-koppig duikteam de auto in. Wout stuurt ons nog een instructiefilmpje met de exacte locatie; Danny, onze Amsterdamse rots in de branding, staat er al en bevestigt de aanwijzingen.

Onderweg stopt het verkeer, en plots klopt Wout, op zijn motor met trouwe viervoeter voorop, op ons raam. Toeval? We rijden in colonne achter hem aan rechtstreeks naar de plek. Daar dobbert de School at Sea-schuit – een varend klaslokaal waar jongeren buiten de traditionele schoolbanken leren navigeren, teamwork ontwikkelen en de grillen van de zee ervaren. Een prachtige manier om praktijk en theorie te verbinden! Meer weten? Kijk op https://schoolatsea.com/.

Wout, actief als vrijwilliger bij de organisatie, legt uit dat zijn iPhone tussen twee schepen is verdwenen, op zo’n 4,5 meter diepte. Vijf minuten later ligt onze uitrusting al op het dek: ik maak de afdaallijn, de duikploegleider bouwt mijn set op, en Danny zoekt de beste in- en uitstapplek.

Een van de scholieren herinnert zich ons nog van de reddingsduik bij het Mariniersbad, niet ver hiervandaan. Toen dook Jochem ook naar beneden om een telefoon op te duiken – een actie die hem toen net miste. Nu zit hij eerste rang! Lees dat avontuur hier: https://recoverydivers.nl/duiken-bij-marineterrein-amsterdam-naar-telefoon/

Na de laatste checks volgt de “commando-sprong” van het dek, een korte schwung om het aangemeerde bootje heen en dan via de afdaallijn héél kalm naar beneden. Onder water is het zicht zwak – zo’n 30 centimeter – maar als Jochem net onder de boot doorgaat, ziet hij ‘m al: de iPhone. Binnen enkele seconden zwemt hij omhoog met het toestel in mijn hand.

Wout is zijn hond even aan ’t uitlaten zodat de viervoeter het spektakel kan aanschouwen. Bij terugkomst krijgt hij zijn natte, maar nog werkende iPhone in de hand gedrukt. Hondenblijdschap én menselijk vreugde: priceless! Natuurlijk schieten we nog een foto en nemen we voldaan afscheid.

Nog een korte wandeling met de hond, een heftruck vol adrenaline bij ons duikteam, én een nieuwe anekdote voor in de boekjes. Amsterdam, je blijft ons verbazen!