Soms gaat het niet zoals gepland…
Vrijdagavond kregen we een telefoontje van Judith. Ze liggen midden op de Reeuwijkse plassen. De telefoon van haar vriendin Celine werd te warm en ze rolden deze in een handdoek, om deze te beschermen tegen de brandende zon.
Niet veel later morst Celine haar drinken, pakt snel haar handdoek en met een mooie zwaai gaat haar telefoon zo het water in. Ze springen er achteraan, maar zonder succes. Snel bellen ze de dichtstbijzijnde duikschool: Pacific Diving in Reeuwijk. Zij adviseren om ons te bellen. Niet veel later heb ik Judith aan de telefoon. We kunnen er alleen met een boot komen, alle duikteams zijn al druk: we hebben een uitdaging.
Gelukkig kan een iPhone best lang onder water blijven zonder schade. We spreken voor de volgende dag af. We hebben eerst een succesvolle duik in Amsterdam, daar lees je meer over in dit artikel en rijden dan door naar Reeuwijk. We laden alle spullen in het bootje en Tommy (kantwacht) Celine (zonder telefoon) en ik (Jochem) gaan onderweg naar de plek waar de telefoon in het water is gevallen. Ze hebben vlakbij een eilandje gelegen, de gps locatie opgeslagen, we hebben goede hoop dat we die gaan vinden.
En dan gebeurt er wat je niet verwacht. Een O-ring in de ademautomaat klapt uit elkaar. Wij onderhouden onze spullen heel goed, maar dit is overmacht. Dan lig je daar, midden op de Reeuwijkse Plassen, zonder lucht. We kunnen maar 1 ding doen: terug gaan, wat een domper. We nemen afscheid van Celine maar beloven terug te komen.
Natuurlijk is het geen standaard O-ring, zal je altijd zien! Gelukkig heeft Lucky Divers ze op voorraad, dus we zijn weer snel geholpen door technicus Cees die altijd klaar staat om te helpen.
We spreken een nieuwe datum af: maandag: 9 uur. De zon brandt al lekker als we weer op de boot stappen. Tommy kan vandaag niet mee, maar Amanda heeft wel tijd. Om half 10 liggen we weer op de plek waar we zaterdag ook al lagen. Celine heeft er een hard hoofd in. Doet hij het nog wel, als je ‘m al vindt…. Komt goed!
In de boot bouwen we het setje weer op, ik trek mijn droogpak aan en laat mij achterover van de boot vallen. We steken een stok op de plek waar de telefoon ongeveer is verloren. Onder water maak ik een reel vast aan de stok zodat ik rondjes kan duiken. Het touw in mijn linker hand en de metaaldetector in mijn rechter hand. De bodem ligt bezaaid met blikjes, flessen, kroonkurken, een bbq en nog veel meer bende. En zicht? Nee dat heb ik wederom niet. Na 20 minuten heb ik de telefoon te pakken. Ik geef Amanda een seintje dat ze even de camera aan moet zetten…
Zodra ik boven kom schiet het scherm aan en komen er allemaal berichten binnen op de telefoon. Na 4 dagen is de batterij nog niet leeg! We geven Celine goede instructies voor het drogen en varen terug naar de haven. Snel naar huis, we moeten nog wat toestemmingen en vergunningen voor deze week regelen en vanavond liggen we weer met 2 teams in het water!
