Een onverwachte duik in Dordrecht: plastic tas uit de schroef gered
Na een succesvolle missie tijdens de Sneekweek (lees dat verhaal hier) denken we eindelijk richting huis te gaan. Maar ons werk stopt niet zodra de zon ondergaat en onze agenda is net zo veranderlijk als het weer van vandaag. We krijgen een telefoontje van Jochem: “In Dordrecht ligt iemand met iets in de schroef. Kun je doorrijden?”
Hij heeft namelijk een WhatsApp gekregen van Jos:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: ik lig momenteel in Dordrecht, maar vanochtend zijn we vertrokken uit de Veerhaven in Rotterdam. Op dat moment meende ik iets geks te voelen en dacht (maar veel windgeruis om de oren) ook dat ik het toerental van de motor van ons zeiljachtje wat in hoorde zakken.
Bij wachten voor bruggen in Dordrecht viel het op dat de boot veel meer trilde dan normaal. Net met een onderwater cameraatje gekeken en er zit inderdaad een flinke ‘kluwe’ van weet ik wat on de schroef/as gewikkeld. Zelf in eerste instantie het water in met een snorkel/bril, maar ik zie geen hand voor ogen.
Denken jullie me hier op korte termijn mee te kunnen helpen?
Altijd paraat – ook ’s avonds laat
We twijfelen even. Nu gaan of morgenvroeg? Maar dit is het hoogseizoen en wij doen het liever vandaag dan morgen. We stellen de navigatie opnieuw in: bestemming Lange Geldersekade, Dordrecht. Daar ligt Jos met zijn zeilboot, net naast de kerk.
De Lange Geldersekade is niet zomaar een locatie. Het ligt in het historische hart van Dordrecht, een stad die al in de 13e eeuw stadsrechten kreeg. Deze kade was eeuwenlang een belangrijke aanlegplaats voor handelsschepen. Tegenwoordig meren hier vooral plezierjachten aan, maar de charme van toen is gebleven – inclusief oude kademuren, trappetjes en… verrassingen onder water. We doken er een paar weken geleden ook, toen voor een telefoon.
“Zoekt u een duiker?”
Bij aankomst is het donker. De meeste booteigenaren slapen al. We zien een man en vragen: “Zoekt u een duiker?” Hij kijkt ons wat glazig aan. Oeps, verkeerde boot. Gelukkig neemt Jos op na een belletje: “Twee boten verder.”
Bij aankomst bekijken we de situatie. Er is een kade-trapje naast de boot – perfect. Het water is ongeveer 2,5 meter diep. We leggen het gereedschap klaar en ondertussen worden we aan alle kanten bevraagd: wie we zijn, wat we doen, of we dit vaker doen (ja!), of het niet koud is (soms wel).
Plastic puzzel onder water
Dan is het tijd. Marja plonst het water in en verdwijnt onder de boot. Eerst inspecteert ze het roerblad, dan de schroef. Daar zit het probleem: een flinke plastic tas is om de schroefbladen én as gewikkeld.
We proberen bij voorkeur de knoop ‘uit te puzzelen’ in plaats van te snijden. Zo dwarrelen er geen stukjes plastic door het water. Deze keer lukt het perfect. Met de lamp op de schroef ziet Marja hoe ze de tas los moet maken. En jawel: in één geheel komt het plastic boven water.
Op naar België!
Nog even een check of alles goed draait – en ja hoor, de schroef is onbeschadigd. Jos kan zijn reis naar België starten. “Veel plezier met de zeilvakantie!” roepen we nog, terwijl we inpakken en weer vertrekken. Want morgen wacht er vast weer een nieuwe duik.
