Het is 21:45 en we zijn net terug van een eerdere klus als de telefoon gaat. Op het scherm verschijnt: Volendam Haven – Gert-Jan. Aha, een bekende naam!
Vorig jaar hielpen we zijn buren in de haven Volendam met een verdronken telefoon. Dat verhaal lees je hier:
👉 Duiken in de haven van Volendam
Dit keer belt Gert-Jan voor zichzelf, althans, voor zijn vrouw. Ze liggen met de boot aan een steiger in Hardinxveld-Giessendam, aan het Kanaal van Steenenhoek. Een rustig plaatsje in Zuid-Holland, ooit beroemd om zijn scheepsbouw en nu vooral een fijne plek voor waterliefhebbers.
Zijn vrouw boog iets te enthousiast voorover en… plons… daar ging haar telefoon het water in. Na een korte zoekpoging besloot Gert-Jan ons te bellen. Gelukkig had hij ons nummer nog.
Om 22:45 zijn we ter plaatse. De steiger blijkt een wiebelende marathon van planken, en uiteraard moeten we helemaal naar het einde. Maar hé, we krijgen hulp met tillen, dat maakt alles beter. Onderweg gaat de telefoon opnieuw: Kevin, met zijn sleutel in Leiden. Team Marja schiet daar te hulp – dat verhaal lees je hier:
👉 Laatste duik van de dag (dachten we)
Bij de boot aangekomen krijgen we een warm ontvangst. We rekruteren zoonlief als assistent-lichttechnicus – met een zaklamp in de hand zorgt hij voor wat zicht op de spullen. Ik wil snel te water: niet vanwege de telefoon, maar vanwege de muggen die onze lampen als landingsbaan gebruiken. Zes muggenbulten in vijf minuten – nieuw record.
Dan het water in. De telefoon zou ergens bij het zwemtrapje moeten liggen. En jawel – nog geen minuut later ben ik alweer boven, telefoon in de hand. Hij werkt nog!
Met een beetje hulp van Gert-Jan klim ik het trapje weer op en sta even later alweer aangekleed op de steiger. Missie geslaagd.
Op de terugweg bellen we nog even met het andere team. We zijn er klaar mee voor vandaag. Nog één aanvraag op de lijst, maar die redden we morgen wel. Veiligheid boven alles – een duiker met slaapgebrek is net zo onhandig als een mug bij windkracht 9.
