We krijgen vaak de vraag: “Doen jullie nog meer dan verloren spullen uit het water duiken?” Het korte antwoord is: “Ja”. Zo assisteren we tijdens andere duikwerkzaamheden, doen we inspecties, helpen we met liften van boten, halen we touwen uit schroeven, liggen we regelmatig in het zwembad als veiligheidsduiker, etc. Maar we assisteren ook tijdens bergingen, bijvoorbeeld bij een boot in Schiedam!
Het is avond als we gebeld worden door Pascal van De Noord Maritiem met de vraag; “Heb je ff?” We werken vaker samen met Pascal en als hij zo begint, dan weten we al dat het niet “ff” is! 😁
Er ligt in Schiedam een gezonken stalen zeilboot van 11 meter lengte aan de Buitenhavenweg, schuin tegenover de oude Glasfabriek en die moet geborgen worden!
Pascal heeft deze mooie aanvraag via Boots uit Schiedam. Super mooie klus om te doen, ondanks het koude water, dus al snel roepen we: “Ja” en gaan we van alles organiseren, de takels en hefballonnen komen uit het vet, Boots regelt een sleepboot, wij regelen de duikers en pompen en binnen de kortste keren hebben we groen licht om aan de berging te beginnen.
De zeilboot ligt al een tijdje op de bodem, op circa 4 meter diepte en de buurman is er helaas met zijn schroef overheen gevaren. Hij zit met zijn schroef verstrikt in een zeil. Dat moeten we eerst oplossen, voordat we ook maar kunnen beginnen aan de berging! Op maandagochtend verzamelt het team zich, het is koud, er ligt zelfs een dun laagje ijs op het water.
Pascal begint de briefing en we nemen de werkplannen, duikplannen en LMRA (Last Minute Risk Analysis) door. Iedereen weet en kent zijn taak, het is nu niet alleen een duikploeg die aangestuurd moet worden, maar ook de bergers moeten weten wat ze moeten doen en wat vooral niet!
We laden alle spullen uit en al snel staan er 2 in duikkleding op de kade, droogpakken aan. Ik zal vandaag beginnen met de eerste duik: de schroef van de buurman “inventariseren” en beginnen met het los halen. Ik kom er al snel achter dat het niet alleen een zeil is wat er in de schroef zit, maar ook een aantal lijnen, kabels en staaldraden.
Geduldig begin ik te puzzelen, kom een aantal keren boven om gereedschap te halen of terug te geven aan de kantwacht, stukje bij beetje komt alles wat losser te zitten. “Nog 5 minuten” hoor ik in mijn communicatieset, we hebben, in verband met de kou, een maximale duiktijd gesteld van 30 minuten per keer. We hebben met zijn allen veiligheid bovenaan staan, maar toch baal ik stiekem een beetje, het gaat net zo lekker! De laatste minuten richt ik mij vooral om de omstandigheden, wat heb ik gedaan en wat moet er nog gebeuren.
Eenmaal uit het water heb ik deze informatie nodig om over te dragen aan de volgende duiker die het van mij overneemt. Ook die kan er maximaal 30 minuten in. Een korte briefing en met een plons ligt de volgende duiker erin. Ondertussen kan ik opwarmen met een kop koffie en mijn handschoenen en duikkap gaan in een bak met warm water voor de volgende duik.
Zo zijn we een halve ochtend, om-en-om, bezig om de schroef schoon te maken. Uiteindelijk hebben we de schroef los, kunnen we de boot van de buurman verplaatsen zodat we meer ruimte hebben en kunnen we aan de daadwerkelijk berging beginnen.
De boot ligt schuin, door de kiel, op de bodem, een meter of 5 uit de kant. We gaan de boot eerst naar de kant trekken, daarna liften en dan leeg pompen. Al snel ligt er weer een duiker in het water om lussen, kettingen en ander hijsmateriaal te bevestigen aan de boot. Het is, zeker met een boot die op zijn kant ligt, altijd zoeken naar goede bevestigingspunten.
Eenmaal klaar gaat de volgende duiker het water in, deze controleert nogmaals alle bevestigingen, veiligheid voorop! Om de punt wat lichter te maken bevestigen we een aantal liftbags, grote zakken, gevuld met lucht om de boot net wat makkelijker naar de kant te krijgen. Eenmaal klaar gaan alle duikers uit het water en zetten we het gebied op de kade af, zodat er veilig begonnen kan worden met het naar de kant trekken en kantelen van het stalen schip.
Centimeter voor centimeter komt de boot richting de kade, er staan enorme krachten op de lijnen, de boot zit voor een deel vast gezogen in de modder. Takels worden verplaatst, lijnen ingenomen en een paar uur later ligt de boot aan de kade, maar nog wel onder water! Alle lijnen worden los gehaald door de duikers en op andere plekken aan de boot weer bevestigd, de boot moet zich nu niet meer horizontaal verplaatsen maar verticaal!
Tekst gaat door onder de afbeelding
Langzaam komt de boot naar boven. Doel is om deze net genoeg boven water te hebben om de waterpompen hun werk te laten doen. Als de achterzijde boven water is, worden er nieuwe lijnen gelegd op de voorkant, om ook deze boven water te halen.
We staan in het zonnetje, maar het is koud, tussendoor wordt er veel koffie en thee gedronken, zowel door de duikers als door de bergers. Warm blijven is belangrijk. En dan is daar het moment om de pompen erin te hangen. Tekst gaat verder onder de afbeelding!
Er staan 3 pompen te draaien om al het water eruit te krijgen en langzaam komt de boot verder omhoog door de opwaartse kracht van het water, het begint weer op een boot te lijken. Er zijn een paar lekkages via afvoeren, die sluiten de duikers af met pluggen die onder water erin geslagen worden.
Aan het einde van de dag ligt de boot weer langs de kade, we zouden bijna zeggen: alsof er niets gebeurd is, maar aan de schade en dikke laag modder is duidelijk te zien dat deze boot zijn beste tijd heeft gehad.
De boot wordt door Boots afgesleept naar DH Recycling, daar zal de boot op een milieuvriendelijke manier worden gesloopt en hergebruikt. Het is altijd mooi om te zien dat een inspanning van zo’n groot team lukt en dat we met zijn allen de klus weer klaren!
