We komen net het water uit in Amsterdam en hebben een gemiste oproep.
Roy van Detectorwereld heeft gebeld en die belt meestal niet zomaar! Een klant heeft een magneet geleend want de beste man is zijn horloge kwijt, in het water gevallen, naast zijn boot in de haven.
Hij heeft zelf al met een schepnet eea geprobeerd, geprikt met een magneet en er is al een bevriende duiker in het water geweest.
Laatste kreeg hem niet gevonden, weinig zicht en op de tast lukte niet.
“Als het niemand lukt, dan weet ik nog wel een groepje”, aldus Roy. Telefoonnummer van Jan gekregen, even bellen, adres gekregen en voor vandaag afgesproken.
Dus al lachend stappen wij (duiker en kantwacht) de auto in, van Rotterdam naar Monnickendam, niet echt om de hoek, maar als we iemand kunnen helpen doen we dat graag.
In de auto maken we met behulp van Google Maps als een duikplan en bepalen we waar we de extra boeien in het water leggen.
Jan staat ons al op te wachten. De haven ligt in een oude veenput, opgebouwd uit veen, halve meter bagger en dan het water, dat belooft niet veel goeds als de beste man heeft staan prikken met een magneet aan een stok, dan drukt hij het horloge zomaar naar de bodem.
Onder water eerst een grove scan gedaan, geen enkel signaal, de metaaldetector is stil, enkel wat storing van de mineralisatie in het veen.
Terug naar boven, we hebben nul zicht, afstellen onder water lukt gewoonweg niet. Iedere keer wat gevoeliger (wat ook meer bijgeluiden geeft door het veen in de onderlaag)
Na 40 minuten een heel zwak signaal, maar wel repeterend dus er moet wat liggen, ik graaf met mijn hand,….niks!
Pinpointer van mijn bovenbeen, en langzaam rondjes naar beneden, als ik een centimeter of 40 in het slib zit met mijn hand begint de pinpointer ineens te reageren, de metaaldetector aan de kant en met de andere hand zoeken rond de punt van de pinpointer.
Ik heb iets…. Rond en staal, ik kan onder water niet zien of het een horloge is maar zo voelt het wel! Eenmaal boven en na een paar keer spoelen weten we het zeker, het is hem!
Totaal 41 minuten onder water gelegen, plat op mijn buik. Mijn wetsuit ruikt naar sloot maar Jan is blij!
Op naar de volgende!
