Het is een rustige dag als het gaat om duiken, dat is ook wel eens fijn want we moeten ook tijd hebben om onderhoud te plegen aan onze uitrustingen. Mijn hele set ligt uit elkaar, mijn wing (het drijflichaam achterop mijn rug waar de fles op vast zit) heb ik helemaal uit elkaar gehaald en ben ik aan het spoelen.
Op het aanrecht ligt mijn reduceer uit elkaar, (deze sluiten we aan op onze cilinders en brengt de druk terug van 300 bar naar 10 bar middendruk). Alle slangen zijn schoon en nagelopen en liggen te drogen.
En dan gaat de telefoon, Albert, kapitein van een van de schepen van Flagship in Amsterdam. Een van zijn klanten heeft net zijn telefoon in het water laten vallen in Amsterdam, tussen de boot en de kade. Vanavond duiken is geen optie, want er is Amsterdam Light Festival.
Het Amsterdam Light Festival is een sinds 2012 jaarlijks terugkerend lichtfestival in de binnenstad van Amsterdam. Het vindt plaats rond de jaarwisseling, in de maanden december en januari. Gedurende de festivalperiode zijn specifiek voor de gelegenheid ontworpen lichtkunstwerken en -installaties van hedendaagse (inter)nationale kunstenaars, designers en architecten tentoongesteld in de stad. Elk jaar heeft het Amsterdam Light Festival een ander thema.
Iedere avond trekt het festival duizenden extra toeristen naar de rondvaartboten en de steiger waar de telefoon ligt is een van meest drukke steigers vanavond. Dat betekent dat de telefoon er zo snel mogelijk uit moet, in ieder geval voor 16:00 uur want daarna begint de drukte.
We spreken af om 15:00 uur. Natuurlijk rijden we op tijd weg en zijn we, ondanks een kop koffie onderweg veel te vroeg in Amsterdam. Dit heeft wel als resultaat dat we ons extra goed kunnen voorbereiden. De kapitein van de boot ziet ons al aankomen en begroet ons hartelijk. Hij is heel begaan met zijn klant en vertelt het verhaal: Tijdens het uitstappen wilde Evan de telefoon in zijn borstzakje steken. Alleen stak hij mis en plons, daar ging de telefoon.
Evan is een Schot, woont in Frankrijk en is kort op bezoek in Amsterdam. Dit bezoek zal hij nu zeker niet snel meer vergeten.
We gaan de spullen uit de auto pakken en al snel ligt Marja, na de nodige controles, in het water. De bodem is een grote betonnen plaat dus het lijkt een makkie te worden. Maar hoe Marja ook zoekt, geen telefoon. De frustratie is groot. Na meer dan een uur zoeken besluit Marja de palen die een kruis vorm onder de steiger staan te onderzoeken. En ja hoor, daar ligt de telefoon vlak onder de waterspiegel!
De opluchting bij Marja is groot. De blijdschap op de kant ook. Inmiddels heeft zich een hele club werknemers van de rondvaart zich verzameld, het is erg gezellig.
Tijd om het water uit te komen en om te kleden. We staan niet helemaal netjes geparkeerd en een motoragent moeten we uitleggen dat we echt heel snel weg gaan. We lopen terug om de laatste duikspullen te pakken en een hand te geven, als we terug komen staat er weer politie, nu een auto.
Gelukkig waren beiden coulant en hebben ze beiden alleen met het vingertje gezwaaid. Met dank aan de politie!
