Ook dit avontuur begint met een WhatsApp bericht, dit keer van Sijbrand:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: In Willemstad ligt mijn portemonnee naast de steiger op de bodem.”
We appen wat heen en weer en vandaag gaan we voor Sijbrand duiken in Willemstad. Mijn duikspullen zijn nog nat van de duiken van gisteren. Ik spreek met Marja om 8 uur af bij Lucky Divers in Rotterdam. We vullen meteen even de perslucht fles want die is leeg na alle duiken van de afgelopen dagen.
We komen aan met striemende regen. We moeten even zoeken naar de ingang van de haven en bellen Sijbrand dat we er zijn. Hij komt ons tegemoet lopen. Voordat we gaan slepen met alle duikspullen bekijken we altijd even de situatie. De “situatie” is 600 stappen verder, een kleine 500 meter aan steigers, want Sijbrand ligt aan het einde van de haven, of aan het begin, maar net hoe je het bekijkt.
Eenmaal aangekomen bij de plek is het al snel duidelijk wat we nodig hebben. Het havenkantoor is op 10 meter lopen en ondanks dat Sijbrand ons al netjes heeft aangemeld laten we toch even ons gezicht zien bij de havenmeester. Deze kent ons al van de vele verhalen, altijd leuk!
We lopen weer terug naar de auto om de spullen te halen en lopen dan weer terug naar de boot van Sijbrand. Al snel staat mijn duikset al helemaal klaar en ben ik omgekleed. Het is ongeveer 3 meter diep in de haven dus ik kan er met een commando sprong in.
De portemonnee is een “ouderwetse” lederen portemonnee, er zit wat kleingeld in dus we kunnen deze met de detector vinden. Toch besluit ik om eerst een poging te wagen op het zicht. Als ik schuin het water in kijk lijkt het erop dat we een beetje zicht hebben. Zodra ik in het water lig maak ik mij vast aan de seinlijn. De lampen staan aan en ik ben klaar om af te dalen tussen de boot en de steiger.
Tijdens het dalen kom ik door een stoffige laag water heen maar op de bodem heb ik een klein beetje zicht. Het is een modderige bodem vol met grondels. Dit is een baarsachtig visje dat vooral op de bodem leeft.
Altijd leuk om te zien, maar ze houden niet van licht. Zodra ze een zaklamp zien schieten ze weg. Ze zijn nogal onhandig en laten veel stof opdwarrelen.
Voorzichtig zwem ik stukje bij beetje naar voren ik heb de lamp in mijn rechterhand. Met mijn linker hand voel ik voorzichtig over de bodem waar al stof is door de grondels. Ik heb ineens de portemonnee van Sijbrand in mijn linker hand. Binnen een minuut kunnen we de duik al afbreken, dat is een snelle!
Ik geef Marja het bekende teken en kom langzaam naar boven. Sijbrand en de havenmeester staan mij al op te wachten! Even wat getallen voor de duik: 140 kilometer heen en terug, 3000 stappen, 1 minuut duiken en 1 blije eigenaar van een portemonnee!
