Vorige week lagen we ook in het water in Muiden, toen aan de overkant van de huidige locatie, ook met een mooi uitzicht op het Muiderslot, dat verhaal lees je hier.
Ook dit verhaal begint met een WhatsApp. Een bericht van Barry: “Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: wij zijn in Muiden en iemand in onze groep is zijn telefoon verloren in het water in de haven.”
We zijn op dat moment in Amsterdam en bellen meteen op, we zijn in de buurt. Er is een roeiwedstrijd bij De Koninklijke Nederlandsche Zeil- en Roeivereniging dus we kunnen niet meteen duiken. We spreken af voor dinsdag.
We krijgen van Simon, de eigenaar van de telefoon nog wat extra informatie en foto’s van de locatie.
Als we aankomen staat Simon ons al op te wachten in de regen. Het is raar weer, het ene moment schijnt de zon en het andere moment komt het met bakken uit de lucht vallen. Het is vandaag de beurt van Marja om te duiken, al snel staat zij klaar in haar droogpak en heb ik haar set opgebouwd. We doen een laatste check voordat Marja in het water springt.
Daarna maken we, zoals altijd, de seinlijn vast, geef ik de metaaldetector aan en zet Marja haar hoofdlamp aan. We hebben geen zicht maar het is als duiker wel fijn om in ieder geval te zien waar de seinlijn naartoe loopt, het is de enige oriëntatie onder water als je geen zicht hebt.
Marja zwemt uit naar de locatie en zakt naar de bodem, ongeveer 3 meter onder haar. Al snel krijg ik 2 rukjes op de seinlijn, telefoon gevonden! Simon zijn telefoon en rijbewijs terug en wij weer een recovery succesvol afgerond. Door de regen ben ik, als kantwacht, natter dan de duiker, maar dat mag de pret niet drukken.
We geven Simon nog wat instructies voor het drogen van de telefoon en maken nog een foto voor het digitale plakboek. Het opbouwen en afbreken van de duikset duurt langer dan de duik naar de telefoon!
