Ook dit avontuur begint met een WhatsApp”
“Goedemiddag , mijn naam is Jilles. Ik ben een beetje dom geweest, en heb mijn telefoon in het water laten vallen in de jachthaven van Muiden, toen ik mijn vader aan het helpen was. Het water is daar ter plaatse ongeveer 2 = 2,5 meter diep, en ik weet de plek denk ik binnen een straal van 2 meter
Is dat iets waar jullie mij mee kunnen helpen?”
Natuurlijk kunnen we daar wat mee! Recovery Divers to the rescue!
We spreken af om 10:00 uur. Als we aan komen rijden staat Jilles ons al op te wachten en hij helpt mee met het dragen van onze spullen. Om ons heen lopen veel kleine kinderen. We duiken vandaag in Muiden bij het Muiderslot en we hebben meteen veel bekijks.
Als we op de steiger staan kan Jilles aanwijzen waar de telefoon in het water is gegaan. Hij was druk bezig met het helpen van zijn vader om de boot winterklaar te maken toen de telefoon in het water viel.
Inmiddels is zijn vader ook gearriveerd, hij komt naast de gezelligheid ook met een verzoek. Een dekzeil van de boot is 6 weken geleden in het water gevallen tijdens een storm….. Natuurlijk gaan we daar ook even naar op zoek, maar eerst de telefoon!
Marja bouwt mijn duikset op en ik trek ondertussen mijn droogpak aan. Binnen een paar minuten zijn we er klaar voor! Met een commando sprong lig ik zo in het water naast het Muiderslot.
Het Muiderslot is een middeleeuws kasteel, gebouwd rond 1285, in ere hersteld vanaf 1370 en een Rijksmuseum sinds 1878. De eerste restauratie begon in 1895, de tweede, waarbij ook de directe omgeving in 17e-eeuwse staat werd teruggebracht, in 1955. In 1999 begon de laatste restauratie, waarbij de vesting en de groentetuin aan de beurt kwamen.
Een mooi stukje historie en ik mag ernaast duiken! Wat hebben we een geweldige hobby!
Ik zwem naar de plek waar de telefoon moet liggen en laat het lucht uit mijn trimvest lopen. Al snel lig ik op de bodem. Ik heb een klein beetje zicht als ik de bodem niet raak. Zodra ik de metaaldetector aan zet heb ik meteen een mooi signaal en is het zicht weg door het aanraken van de bodem.
Het blijkt een conserveblikje te zijn. Niet veel later heb ik weer een mooi signaal, ik heb de telefoon van Jilles in mijn handen! Zodra ik de telefoon goed vast pak licht het scherm op: batterij bijna leeg! Jilles had aan de kant al gevraagd of hij het nog zou doen: Ja dus!
Ik geef Marja een seintje dat ik de telefoon heb en kom langzaam naar boven. Jilles blij. Nu moeten we zijn vader nog blij maken! Het zeil moet, gezien de windrichting, aan de andere kant van de boot liggen. We maken de seinlijn los in verband met andere lijnen en kabels. Ik zwem om de boot heen, zet mijn metaaldetector uit en ga op zoek naar het zeil.
Ik zoek op de tast. Een plastic tas, een tak en een wijnfles.. Maar geen zeil. Ik draai om, we zoeken in een vast patroon. Ik schuif een meter op en ga dezelfde weg terug. Dan heb ik iets groots, plats en zwaars in mijn rechter hand: het dekzeil! Hoe leuk is dat: 2 mensen op dezelfde plek blij maken met een recovery!
Niet veel later ben ik uit het water en maken we nog even en foto op deze iconische plek. Het water begint al af te koelen en ondanks de korte duik wordt het tijd om mijn warmere onderpak van zolder te halen!
Gelukkig heeft Jilles koffie bij zich! Opwarmen en naar huis, het volgende avontuur wacht al weer!
